Στο εξωτερικό τα χάπια αποτελούν ευρέως διαδεδομένη μέθοδο αντισύλληψης, ωστόσο το τοπίο είναι θολό όσον αφορά την Ελλάδα.
Είναι ενδεικτικό ότι ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός τομέας της χώρας, υπό την ομπρέλα του οποίου λαμβάνουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη τουλάχιστον 10 εκατομμύρια Ελληνες, δεν διαθέτει ακριβή στοιχεία για την κατανάλωση σχετικών σκευασμάτων.
Και αυτό διότι τα αντισυλληπτικά δεν αποζημιώνονται ακόμη κι όταν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι (π.χ. αντιμετώπιση ορμονικών διαταραχών). Πάντως, και σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου το 3% των Ελληνίδων λαμβάνει χάπι αντισύλληψης.
Στο μεταξύ, σε ό,τι αφορά τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες, η ασφαλιστική κάλυψη είναι από χαμηλή έως και ανύπαρκτη, ενώ ισχύουν ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στο Βέλγιο ισχύουν ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια για την αποζημίωση των αντισυλληπτικών χαπιών. Ομως, ακόμη και στην περίπτωση αυτή η συμμετοχή των ασφαλισμένων φτάνει στο 75%.
Αντίστοιχα στην Ολλανδία, η συνταγογράφηση και η αποζημίωσή τους αφορά αυστηρά νέες γυναίκες έως 21 ετών, και αποτελεί μέρος μιας ευρείας πολιτικής που στοχεύει στο να μειωθεί το ποσοστό των ανεπιθύμητων συλλήψεων και εκτρώσεων.
