Τόσους επαίνους καιρό είχε να μαζέψει ένας επίτροπος. Η Μογκερίνι μίλησε για την αφοσίωσή του, την πολιτική του αντίληψη, τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο κτίζει σχέσεις και εμπιστοσύνη. Ο Γιούνκερ είπε ότι χωρίς αυτόν θα μιλούσαμε ακόμη για την κρίση του Εμπολα. «Είναι ένας σοφός άντρας, είναι αδελφός μου, τον αγαπώ!» αναφώνησε με τον μοναδικό του τρόπο ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο σημείο από το αφιέρωμα του ΡΙΚ στον κύπριο επίτροπο για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων που παρουσιάζει ενδιαφέρον. «Είχαμε για χρόνια το ανθρωπιστικό πρόγραμμα της Επιτροπής DG ECHO, που αφορά την αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών προβλημάτων εκτός Ευρώπης», είπε ο Γιούνκερ. «Ο Στυλιανίδης συμπεριέλαβε όμως στο πρόγραμμα και ευρωπαϊκές χώρες, επιτρέποντάς μας να υποστηρίξουμε την Ελλάδα, κυρίως στα νησιά, στο θέμα των προσφύγων. Χωρίς αυτόν δεν θα τα είχαμε καταφέρει».
Αν τα κατάφεραν εκείνοι, δεν συμβαίνει το ίδιο και με εμάς. Η μεταχείριση των προσφύγων στους καταυλισμούς είναι άθλια, εξευτελιστική και εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς. Οπως κατήγγειλε αυτή την εβδομάδα η ΜΚΟ Solidarity Now με αναφορά που έστειλε στην Ευρωβουλή, οι πρόσφυγες μόνο θεωρητικά έχουν πρόσβαση σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε δημόσια νοσοκομεία, οι γυναίκες δεν πηγαίνουν τη νύχτα στην τουαλέτα γιατί φοβούνται μήπως δεχθούν επίθεση, τα παιδιά κινδυνεύουν να μολυνθούν γιατί δίπλα τους χοροπηδούν ποντίκια. Οσο για τους αρμόδιους υπαλλήλους, οι περισσότεροι δεν έχουν καμιά εξειδίκευση στον συγκεκριμένο τομέα καθώς έχουν λάβει υποτυπώδη κατάρτιση.
Πώς δικαιολογείται αυτή η σκανδαλώδης κατάσταση όταν υπάρχουν τα αναγκαία κονδύλια; Οι λόγοι είναι δύο. Πρώτον, η υπερήφανη αριστερή μας κυβέρνηση δεν μπορεί να απορροφήσει αυτά τα κονδύλια. Δεν έχει σχεδιασμό, δεν έχει προγραμματισμό, οι εμπλεκόμενοι φορείς είναι δεκάδες, η γραφειοκρατία απέραντη. Δεύτερον, όταν κάποια χρήματα τελικά εκταμιεύονται, δεν καταλήγουν πάντα εκεί που πρέπει. Τα επτά δέκατα της βοήθειας χάνονται. Κακοδιαχείριση, κατασπατάληση, διαφθορά –και ποιος την πληρώνει; Οι πρόσφυγες, φυσικά.
Ο Γιάννης Μουζάλας, πάντως, είναι ήσυχος. Ολα πάνε κάθε μέρα και καλύτερα. Για τα όποια προβλήματα ευθύνονται οι ΜΚΟ, οι ξενοδόχοι, η αντιπολίτευση, οι δημοσιογράφοι. Για το γεγονός ότι οι συμβασιούχοι στις υπηρεσίες ασύλου παραμένουν απλήρωτοι επί τέσσερις μήνες φταίνε οι διαδικασίες. «Ας χαλαρώσουμε», είπε σε μια πρόσφατη ημερίδα. Κι έδωσε πρώτος το παράδειγμα με μια υπέροχη πόζα στη διάρκεια επίσκεψής του την περασμένη Δευτέρα στη Λιβαδειά.
Ο Στυλιανίδης, πάλι, αρνείται να χαλαρώσει. Στη χθεσινή διεθνή διάσκεψη για τη Συρία έτρεχε πάνω-κάτω για να συγκεντρώσει χρήματα για τους πρόσφυγες του πολέμου. Οπως είπε και η Μογκερίνι, «έχει έναν πολύ ανθρώπινο και λογικό τρόπο για να καταπολεμά τον πόνο και να δίνει ελπίδα». Κι όταν διαφωνεί με κάτι, συμπλήρωσε ο Γιούνκερ, δεν το διαλαλά σε όλη την Ευρώπη.