Αν εξαιρέσει κανείς την τοποθεσία, τίποτε άλλο δεν μοιάζει ειδυλλιακό στη σημερινή συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Σι Τζινπίνγκ. Ο αμερικανός πρόεδρος θα υποδεχθεί τον κινέζο ομόλογό του στο Μαρ-α-Λάγκο, την πολυτελή έπαυλη στην ηλιόλουστη Φλόριδα που αγόρασε πριν από 37 χρόνια από τους κληρονόμους της Μάρτζορι Μεριγουέδερ Ποστ και μετέτρεψε σε ιδιωτική λέσχη με την προσθήκη, μεταξύ άλλων, μιας αίθουσας χορού 2.000 τ.μ., φύλλων χρυσού στους τοίχους, τεσσάρων επίχρυσων νιπτήρων και ενός τεράστιου πορτρέτου του.

Από την επιλογή του μέρους αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο στόχος είναι μια επίδειξη χλιδής και δύναμης. Κάποιοι αναλυτές προσθέτουν ότι ο Τραμπ επέλεξε το Μαρ-α-Λάγκο και όχι την Ουάσιγκτον επειδή εκεί αισθάνεται πιο άνετα –και το αίσθημα της άνεσης στο πρώτο ραντεβού παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. «Τόσο στη αμερικανική όσο και στην κινεζική κουλτούρα, το να καλωσορίσεις κάποιον στο σπίτι σου είναι ένδειξη μεγάλου σεβασμού. Επί της αρχής, η επιλογή έχει τεράστια συμβολική σημασία. Αλλά στην πράξη απαιτεί πολλή δουλειά και λίγη τύχη για να στεφθεί από επιτυχία» λέει από την πλευρά του στην ηλεκτρονική επιθεώρηση «Politicο» ο Ντέιβιντ Ουέιντ, προσωπάρχης του πρώην υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι.

Σε κάθε περίπτωση, ό,τι θα διαμειφθεί μέσα στο Μαρ-α-Λάγκο σχετίζεται άμεσα με ό,τι έχει συμβεί έξω από αυτό. Και αυτό που έχει συμβεί είναι ότι η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε χθες έναν βαλλιστικό πύραυλο από τις ανατολικές ακτές στη θάλασσα κατά παράβαση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η συγκυρία έχει τη σημασία της: Ηταν μόλις την περασμένη Κυριακή που ο Ντόναλντ Τραμπ είχε καλέσει το Πεκίνο να συγκρατήσει την Πιονγκγιάνγκ, απειλώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα αναλάμβαναν δράση οι ΗΠΑ.

Η υπόδειξη αυτή, κι ενώ φημολογείται ότι η Βόρεια Κορέα κατασκευάζει έναν διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM) που μπορεί να πλήξει τις ΗΠΑ, προσέθεσε ακόμη ένα αγκάθι στις ούτως ή άλλως δύσκολες σινοαμερικανικές σχέσεις. Πάντα στο γεωστρατικό πεδίο, το Πεκίνο δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι την εγκατάσταση του αντιπαυλικού συστήματος που προωθεί η Ουάσιγκτον στη Νότια Κορέα, ενώ τριγμούς είχε προκαλέσει η πρόθεση της νέας αμερικανικής κυβέρνησης να πουλήσει όπλα στην Ταϊβάν αλλάζοντας μια πολιτική των τελευταίων τρεισήμισι δεκαετιών.

Νεότερα υπάρχουν και από το οικονομικό μέτωπο. Το Πεκίνο δεν ξεχνά ότι το βασικό προεκλογικό σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ «η Αμερική πρώτα» είχε στόχο την ίδια την κινεζική οικονομία, αλλά ούτε και την απειλή ότι θα δασμολογήσει με 45% τα κινεζικά προϊοντα που εισάγονται στις ΗΠΑ. Ο Τραμπ επανήλθε αυτήν την εβδομάδα από το twitter προδικάζοντας ότι το ραντεβού με τον Σι θα είναι «πολύ δύσκολο». «Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να έχουμε αυτά τα μεγάλα εμπορικά ελλείμματα και να χάνουμε θέσεις εργασίας. Οι αμερικανικές εταρείες πρέπει να προετοιμαστούν για να αναζητήσουν άλλες λύσεις» έγραψε.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί κάτι ακόμη: ότι ως προσωπικότητες οι δυο ηγέτες δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται πιο μακριά. Από αυτήν την άποψη, αποτελούν ένα πραγματικά παράξενο ζευγάρι. Το μόνο τους κοινό σημείο, επισημαίνει σε ανάλυσή του το πρακτορείο Ρότερ, είναι η ρητορική της αποκατάστασης του μεγαλείου των χωρών τους. Οπουδήποτε αλλού, όμως, τους χωρίζει τεράστιο χάσμα. Κι έπειτα, πέντε μήνες από την εκλογή του, ο Τραμπ δείχνει να βρίσκεται ακόμη σε τροχιά σύγκρουσης παρά συνεννόησης με την Κίνα. Είναι μια στάση που εγείρει πολλά ερωτηματικά ως προς τις πιθανότητες εξεύρεσης ενός κοινού πεδίου ανάμεσα στις δυο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη.

Οι ελπίδες στρέφονται στον γαμπρό του Ντόναλντ Τραμπ, Τζάρετ Κούσνερ, ο οποίος θεωρείται μετριοπαθής και είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις επαφές της Ουάσιγκτον με το Πεκίνο για την προετοιμασία της συνόδου κορυφής. Η παρουσία Κούσνερ προκαλεί ένα είδος εφησυχασμού χωρίς όμως να εξαλείφει πλήρως την ανησυχία: δεν είναι λίγοι εκείνοι που φοβούνται ότι ο απρόβλεπτος Τραμπ μπορεί να κάνει ή να πει κάτι που θα φέρει σε αμηχανία τον τυπικό Σι όπως έχει ήδη συμβεί με άλλους ξένους ηγέτες.

Αρκεί να φτιάξει κανείς την εικόνα στο μυαλό του για να αντιληφθεί ότι, παρά την επιμονή των Κινέζων στη χορογραφία της συνάντησης, το ατύχημα δεν είναι καθόλου απίθανο να συμβεί. Να δει, δηλαδή, από τη μια πλευρά έναν ανυπόμονο, ομιλιτικότατο, έτοιμο να ξεσπάσει την οργή του στο twitter Τραμπ και από την άλλη τον ανέκφραστο και μετρημένο Σι. «Ο Τραμπ και ο Σι δεν είναι φυσικοί φίλοι» εξηγεί πρώην αξιωματούχος των ΗΠΑ που ειδικεύεται σε θέματα Ασίας. «Το ερώτημα είναι ένα: τι θα συμβεί όταν το “Ας κάνουμε την Αμερική μεγάλη ξανά” του αμερικανού προέδρου συγκρουστεί με το «κινεζικό όνειρο” του κινέζου προέδρου;» προσθέτει. Μια πρώτη γεύση θα πάρουν οι δυο τους αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος στο πολυτελές Μαρ-α-Λάγκο.