Αναζήτηση
Χθες άκουσα ότι «η ΕΡΤ κερδίζει το στοίχημα» και χάρηκα.
Βεβαίως τη διαπίστωση την έκανε ο υπουργός Παππάς που έως τώρα δεν έχει πέσει μέσα ούτε στην ώρα, αλλά δεν πειράζει. Ακόμη κι έτσι, είναι καλό να κερδίζει κάποιος ένα στοίχημα.
Ισως ρωτήσετε βεβαίως: και τι στοίχημα είναι αυτό που κέρδισε η ΕΡΤ; Επαιξε under το Μακάμπι – Παναθηναϊκός; Ή μήπως πέτυχε ποιος θα φύγει από το «Survivor»;
Δεν γνωρίζω αλλά κάτι τέτοιο υποθέτω. Διότι στο στοίχημα της τηλεθέασης η ΕΡΤ πήγε κατευθείαν κουβά.
Για την ακρίβεια την βλέπουν λιγότεροι κι από τους εναπομείναντες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μαζεύει ακόμη 12%-13% στις δημοσκοπήσεις (χωρίς αναγωγές) ενώ όλα τα κρατικά κανάλια μαζί τα βλέπει με το ζόρι ένα 6%-7% των τηλεθεατών –ούτε οι μισοί…
Υποθέτω δε ότι ακόμη λιγότεροι την πιστεύουν. Λογικό. Δεν τους λες και πρωταθλητές στη μαντεψιά.
Οι άνθρωποι στις 20 Φεβρουαρίου εξήγγειλαν συγκινημένοι «το τέλος της λιτότητας» κι η συνέχεια ήταν να κοπούν οι συντάξεις και το αφορολόγητο.
Αλλά δεν φταίει η ΕΡΤ. Θυμίζω πως από τις 12 Νοεμβρίου ο Πρωθυπουργός είχε δηλώσει εγγράφως πως «είναι ζήτημα λίγων εβδομάδων να έχουμε καλά νέα» για το χρέος κι ότι «η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει έγκαιρα».
Από τότε πέρασαν αισίως είκοσι μία εβδομάδες και τα καλά νέα ακόμη έρχονται. Τι θέλετε λοιπόν να κάνει η ΕΡΤ; Να διαψεύσει κοτζάμ Πρωθυπουργό; Να βουτήξει κι αυτή στην αντικυβερνητική προπαγάνδα όπως κάνουν όλα τα άλλα κανάλια;
Οχι! Περιμένει υπομονετικά. Και βάζει στοίχημα. Κάποια στιγμή θα έλθουν τα καλά νέα και κάποια στιγμή θα τελειώσει η λιτότητα. Εδώ πήρε πρωτάθλημα η Λέστερ.
Εως τότε όμως ζει σε ένα ευτυχισμένο παράλληλο σύμπαν όπου η αξιολόγηση έκλεισε έγκαιρα, το χρέος κόπηκε κι η ανάπτυξη θρονιάστηκε στο καθιστικό μας.
Ακόμη κι έτσι όμως θα συμφωνήσω με τον υπουργό: η ΕΡΤ κερδίζει το στοίχημα.
Διότι η παρουσία της δείχνει με σαφήνεια πώς δεν πρέπει να είναι η δημόσια τηλεόραση σε μια δημοκρατία. Και τι ακριβώς πρέπει να αποφύγει ή να διορθώσει η επόμενη κυβέρνηση ώστε να αποκτήσουμε κανονική δημόσια τηλεόραση.
Διότι η βασική αρχή μιας τηλεόρασης δεν είναι να αναπαράγει ό,τι βολεύει όσους κυβερνούν. Αλλά να λέει όσα φρονούν εκείνοι που τα λένε.
Και οι οποίοι δεν κρίνονται φυσικά από το αν αρέσουν όσα είπαν. Αλλά από το αν όσα πουν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Διαφορετικά βάζεις στοίχημα «σε λίγες εβδομάδες» και μετά παίζεις τις κουμπάρες από μήνα σε μήνα!
