Επειδή κανείς δεν θα διαβάσει τις 1.300 λέξεις της απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, νιώθω υποχρέωσή μου να αναδείξω τα σημαντικότερα και πιο αισιόδοξα από τα μηνύματα που στέλνουν οι επίτροποι στα μέλη (;) του κόμματος και στην ελληνική κοινωνία.

Τρεις – τέσσερις φορές στο κείμενο υπάρχουν αναφορές στο «παλιό πολιτικό σύστημα» με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο που οι γάλλοι επαναστάτες μιλούσαν για το Ancien Régime, το «παλαιό καθεστώς». Συμπεραίνουμε πως τα μέλη της ΚΕ αισθάνονται πάντα νεαροί, έχουν τη επαναστατική θέρμη των τριαντάρηδων Ροβεσπιέρου – Σεν Ζιστ, καίτοι βρίσκονται γύρω και πάνω από τα 60 –αν όχι τα περισσότερα, οπωσδήποτε τα σημαντικότερα.

Με ενθουσιάζει επίσης ότι η ΚΕ χαιρετίζει το ότι, ως προς τα εργασιακά, η λαοφίλητη κυβέρνησή μας κέρδισε να απολαμβάνει και η Ελλάδα το «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο» –για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ με είχε πείσει πως έχει καταποντιστεί από τα νεοφιλελεύθερα κύματα που σαρώνουν την Ευρώπη. Οι σύντροφοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρέπει σε κάτι να νικά και η ηγεσία για να την εμπιστεύονται οι μάζες.

Συμφωνώ απολύτως και με το ότι η απόφαση δεν καταδικάζει απλώς το απρόσωπο Ancien Régime, αλλά επισημαίνει την ανάγκη να αναδειχθούν οι ευθύνες των παραγόντων «που υπηρέτησαν και εξακολουθούν να υπηρετούν το παλιό πολιτικό σύστημα». Βρισκόμαστε επομένως ενώπιον νέων προανακριτικών και εξεταστικών επιτροπών. Για να καταλάβει ο λαός ότι τα πραγματικά προβλήματα δεν είναι η ανεργία, η ύφεση, η φορολογία, η μείωση των συντάξεων, αλλά το να οδηγηθούν στη λαιμητόμο βασιλείς, πρίγκιπες, παπάδες και άλλοι τέτοιοι –άλλωστε, ούτε ο Ροβεσπιέρος νοιαζόταν που ακρίβαινε το ψωμί και διαμαρτύρονταν οι πληβείοι, είχε σοβαρά ιστορικά καθήκοντα.

Επιπλέον, δυο φορές επιχαίρει η απόφαση (και εγώ μαζί της) ότι με τη σχεδόν ολοκλήρωση της αξιολόγησης διαψεύστηκαν –για τρίτη φορά, σημειώνει –τα σχέδια για «αριστερή παρένθεση». Το ότι δύο χρόνια διακυβέρνησης θεωρούνται «παρένθεση» συνεπάγεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει την κατάσταση της χώρας «υπό την έποψιν της αιωνιότητας»: δεν βιαζόμαστε, το καραβάνι θα κάνει πολλές στάσεις στην έρημο.

Τέλος, είναι ολοκάθαρο ότι το βουνό μετακινείται προς τον Μωάμεθ –τον Ροβεσπιέρο, ήθελα να πω: υπάρχουν «μετατοπίσεις τμημάτων της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας» προς την Πλατεία Κουμουνδούρου. Μπορούμε να πούμε στον λαό «σφίξτε τις ζώνες» όχι επειδή έρχονται «μέτρα που θα στενοχωρήσουν», αλλά τεκτονικοί σεισμοί λόγω αλλαγής της πορείας των λιθοσφαιρικών πλακών και της Ευρώπης.