Το μυστήριο γιατί τα κορδόνια των παπουτσιών, ακόμη και αν τα δέσει κανείς καλά, θα βρουν τρόπο να λυθούν από μόνα τους υποστηρίζουν ότι έλυσαν με μελέτη τους αμερικανοί επιστήμονες.
Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, την πρώτη του είδους της, από τη μια είναι η δύναμη του ποδιού που πιέζει το έδαφος και σταδιακά χαλαρώνει τον κόμπο. Από την άλλη, είναι μια δεύτερη δύναμη που προκαλείται από την κίνηση του ποδιού μπρος-πίσω και η οποία δρα στις άκρες των κορδονιών. Από κοινού, οι δύο αυτές δυνάμεις, σαν ένα αόρατο χέρι, μπορούν να λύσουν τους κόμπους ακόμη και μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα.
Οι ερευνητές της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, με επικεφαλής τον Κρίστοφερ Ντέιλι-Ντάιαμοντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society A της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας, χρησιμοποίησαν μια κάμερα αργής κίνησης για να μελετήσουν μια σειρά από πειράματα με κόμπους κορδονιών. Ενας ερευνητής φορούσε αθλητικά παπούτσια κι έτρεχε πάνω σε έναν διάδρομο γυμναστικής, ενώ οι άλλοι κινηματογραφούσαν σε αργή κίνηση το λύσιμο των κορδονιών.
Διαπιστώθηκε ότι όταν κανείς περπατά γρήγορα ή τρέχει, το πόδι του χτυπά το έδαφος με δύναμη επταπλάσια της βαρύτητας. Αντιδρώντας σε αυτή τη δύναμη, ο κόμπος των κορδονιών αρχικά τεντώνεται και μετά χαλαρώνει. Αφού ο κόμπος έχει χαλαρώσει, το πόδι που πηγαίνει πέρα-δώθε καθώς κινείται ασκεί μια δεύτερη δύναμη αδράνειας στις ελεύθερες άκρες των κορδονιών, πράγμα που οδηγεί στο γρήγορο ξεδέσιμό τους, ακόμη και με δύο δρασκελιές.
Τα πειράματα έδειξαν ότι μερικά κορδόνια είναι δυσκολότερο από άλλα να λυθούν, αλλά όλα στο τέλος μπορεί να ξεδεθούν από τις ίδιες φυσικές δυνάμεις. Εννοείται ότι όσο πιο σφιχτά δέσει κανείς τα κορδόνια του, τόσο πιο δύσκολα αυτά θα λυθούν. Αλλά μπορούν τελικά να λυθούν…