Με την ανεργία στη Γερμανία να βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα όλων των εποχών –στο 3,9% σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat –θα περίμενε κανείς ότι το εν λόγω θέμα θα ήταν το τελευταίο που θα απασχολούσε τους υποψηφίους για την Καγκελαρία.
Κι όμως, το θέμα της απασχόλησης έχει αρχίσει να αναδεικνύεται στην ατζέντα του προεκλογικού αγώνα, καθώς ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς ζητά αλλαγές στο υπάρχον σύστημα προς όφελος των χαμηλόμισθων και των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων, σε αντίθεση με την Ανγκελα Μέρκελ.
Ο Σουλτς πιστεύει ότι η χαμηλή ανεργία – ρεκόρ κρύβει προβλήματα που υποβόσκουν στην αγορά. Θεωρεί ότι η ψαλίδα μεταξύ όσων αμείβονται με λίγα χρήματα και όσων αμείβονται με πολλά ανοίγει συνεχώς, επειδή οι χαμηλόμισθοι όλο και αυξάνονται. Αυτό, όπως λέει, δημιουργεί μεγάλη ανισότητα στα εισοδήματα, η οποία διευρύνεται, ενώ την ίδια στιγμή οι συνθήκες εργασίας για τους πιο μεγάλους σε ηλικία εργαζομένους γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Από τη δική του την πλευρά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θεωρεί ότι το SPD ασχολείται με μη υπαρκτό θέμα και προσθέτει ότι στη Γερμανία υπάρχει λιγότερη κοινωνική ανισότητα από ό,τι σε άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες.
Πλέον ο Σουλτς και το επιτελείο του θέλουν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα αλλάζοντας κάποιες από τις μεγάλες εργασιακές μεταρρυθμίσεις που είχαν υιοθετηθεί στα μέσα της δεκαετία του 2000, οι οποίες έκαναν τη Γερμανία την οικονομική υπερδύναμη που είναι σήμερα. Ειδικότερα, οι Σοσιαλδημοκράτες του SPD θέλουν να δοθούν περισσότερα χρήματα σε κοινωνικά προγράμματα τα οποία είχαν δεχτεί πλήγμα από τις μεταρρυθμίσεις αυτές. Μεταξύ άλλων, το SPD ζητά οι άνεργοι και ιδιαίτερα οι μακροχρόνια άνεργοι να λαμβάνουν επιδόματα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Σήμερα, όσοι χάνουν τη δουλειά τους στη Γερμανία και έχουν ηλικία από 55 έως 65 έτη έχουν δικαίωμα να λάβουν επίδομα για διάστημα έως 24 μήνες. Οπως αναφέρει το Bloomberg, ο Σουλτς θέλει να στηρίζονται για έως 24 επιπλέον μήνες όσοι θέλουν να επιμορφωθούν όσο ψάχνουν για δουλειά.
Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που άλλαξαν τον εργασιακό χάρτη στη Γερμανία, γνωστές ως Ατζέντα 2010, υιοθετήθηκαν από τον πρώην καγκελάριο και μέλος του SPD Γκέρχαρντ Σρέντερ στα μέσα του 2000, όταν η ανεργία βρισκόταν σε πολύ υψηλά επίπεδα.