Οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις κινδυνεύουν να χάσουν τον εξωδικαστικό συμβιβασμό

Κατατέθηκε στη Βουλή, έπειτα από πολύμηνη αναμονή, το νομοσχέδιο για τονεξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των οφειλών των επιχειρήσεων. Ηδη από τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν και έληξε η ισχύς του νόμου Δένδια, δεν υπήρχε άλλο νομοθετικό εργαλείο στη διάθεση των 400.000 και πλέον υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, με το οποίο να είναι σε θέση να ρυθμίσουν τις οφειλές τους και να παραμείνουν σε λειτουργία. Σκοπός του νομοσχεδίου είναι να δοθεί η δυνατότητα σε υπερχρεωμένες αλλά βιώσιμες επιχειρήσεις να ρυθμίσουν με μία γρήγορη και εύκολη διαδικασία το σύνολο των οφειλών τους ταυτόχρονα προς όλους τους πιστωτές, δηλαδή τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προμηθευτές και λοιπούς ιδιώτες.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ. Ο επιχειρηματικός κόσμος αντιμετωπίζει με έντονη δυσπιστία το φερόμενο προς ψήφιση νομοσχέδιο με περίπου 8 στις 10 επιχειρήσεις να κινδυνεύουν να μείνουν εκτός ρύθμισης. Τα βασικά σημεία που αναμένεται να οδηγήσουν μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων εκτός εξωδικαστικού μηχανισμού είναι τα ακόλουθα :

* Η αυστηρή προϋπόθεση για τουλάχιστον μία κερδοφόρα χρήση την τελευταία τριετία. Αφήνει εκτός ρύθμισης ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων που θα μπορούσαν να υπαχθούν και εξυγιανθούν, καθώς τα τελευταία χρόνια ήταν ζημιογόνα για το συντριπτικό ποσοστό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που εν μέσω νέων φόρων και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων αδυνατούσαν να έχουν κερδοφόρο πορεία.

* Η προϋπόθεση για σύναψη ρύθμισης μετά την 1η/7/2016 καθιστά απαγορευτική την ένταξη επιχειρήσεων στον εξωδικαστικό μηχανισμό, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα αυτών έχουν περισσότερες από μία ρυθμίσεις την παραπάνω ημερομηνία.

* Η προϋπόθεση να μη συγκεντρώνει ένας πιστωτής το 85% των συνολικών απαιτήσεων μιας επιχείρησης, καθώς κατά τη συνήθη πρακτική οι μικρομεσαίες ιδίως επιχειρήσεις επέλεγαν έναν μόνο πιστωτικό φορέα για τον δανεισμό τους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τον άδικο αποκλεισμό από την εξωδικαστική ρύθμιση επιχειρήσεων με υγιή χαρακτηριστικά, που θα μπορούσαν να ξαναγίνουν βιώσιμες μέσα από μία ευνοϊκή ρύθμιση των οφειλών τους.

Επιπλέον ένα μεγάλο αγκάθι είναι η γραφειοκρατική διαδικασία που προβλέπεται και η οποία θα δημιουργήσει μεγάλες καθυστερήσεις στην πρακτική εφαρμογή της εξωδικαστικής ρύθμισης των οφειλών των επιχειρήσεων. Ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι μόνο για την υποβολή της αίτησης για την ένταξη στη διαδικασία απαιτούνται 25 έγγραφα, βεβαιώσεις και πιστοποιητικά!

Οι ελάχιστες δε επιχειρήσεις που θα καταφέρουν να ενταχθούν τελικά στον εξωδικαστικό μηχανισμό θα βρεθούν αντιμέτωπες και με τη δικαστική διαδικασία, η οποία προβλέπεται ως υποχρεωτική για την επικύρωση της συμφωνίας μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών. Δεδομένου δε του ότι το δικαστήριο θα εξετάζει από την αρχή τα όσα συμφωνήθηκαν σε κάθε στάδιο πριν από την επίτευξη της τελικής συμφωνίας καθώς και κάθε ένσταση που υποβλήθηκε κατά τη διαπραγμάτευση και μετά θα εκδίδει την απόφασή του, αναμένεται η συσσώρευση δεκάδων χιλιάδων υποθέσεων στα δικαστήρια.

Αυτό με μαθηματική ακρίβεια θα έχει ως αποτέλεσμα μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις στην οριστική ρύθμιση των οφειλών των επιχειρήσεων με άμεσο κίνδυνο για έναν νέο νόμο Κατσέλη, στο πλαίσιο του οποίου εκκρεμούν 150.000 αιτήσεις ένταξης με δικασίμους ώς το 2032!