Συχνά την αποκαλούν «η αρχόντισσα του φαραγγιού» και βρίσκεται 200 μέτρα πάνω από την κοίτη του Λούσιου ποταμού, στο κοίλωμα ενός ψηλού και απότομου βράχου. Είναι η πιο ιστορική και παλαιά μονή της Αρκαδίας και από τα παλαιότερα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας. Ιδρύθηκε ανάμεσα στα έτη 963-967 από τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο, τον επονομαζόμενο «φιλόσοφο», γραμματέα του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Νικηφόρου Φωκά.Σε απόσταση περίπου 600 μ. από τη νέα μονή βρίσκεται η παλαιά μονή και μπορείτε να φτάσετε σε αυτήν περίπου σε 15 λεπτά με τα πόδια. Η παλαιά μονή αποτελεί θαυμαστό δείγμα βυζαντινής αρχιτεκτονικής του 10ου αιώνα με αξιόλογες τοιχογραφίες. Είναι χτισμένη με απλή λιθοδομή και σώζεται σήμερα ο βυζαντινός ναός, ο οποίος διέθετε εξαιρετικές τοιχογραφίες, αλλά σήμερα έχουν μείνει μόνο σπαράγματα. Σώζονται επίσης ερείπια κελιών και άλλων κτισμάτων, το εξωτερικό προστατευτικό τείχος, ερείπια δύο πυργίσκων πάνω από τη μονή στον βράχο, αγωγός νερού που την τροφοδοτούσε με νερό από πηγή και μια στέρνα. Η μονή γνώρισε μεγάλη άνθηση τον 17ο αι., περίοδο κατά την οποία χτίστηκε και η νέα μονή, χωρίς όμως να εγκαταλειφθεί η παλαιά. Η μονή έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη ζωή της ευρύτερης περιοχής αφού είχε πλούσια βιβλιοθήκη και λειτούργησε και ως κρυφό σχολειό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Το καθολικό της νέας μονής ιδρύθηκε το 1691 και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Η λειτουργία της Ανάστασης αρχίζει στις 23.00 και τελειώνει στις 02.00.
