Είναι από τις κορυφαίες μονές σε επισκεψιμότητα της χώρας μας καθώς υπολογίζεται ότι καταφθάνουν κάθε χρόνο περίπου 350.000 επισκέπτες.
Η γυναικεία μονή βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Παγγαίου, στα όρια των Νομών Καβάλας – Σερρών. Η επικρατέστερη εκδοχή αναφέρει ότι το όνομά της οφείλεται στο θαύμα της εικόνας της Παναγίας, η οποία έλαμπε και σκορπούσε φως «φοινικούν», δηλαδή κόκκινο, όπως η πορφύρα των Φοινίκων. Η μονή έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, προκαλώντας έτσι την οργή των Τούρκων και των Βουλγάρων.
Μάλιστα, η παράδοση αναφέρει ότι το 1917 έφτασε στη μονή βουλγαρικός στρατός με επικεφαλής τέσσερις αξιωματικούς που ήθελαν να συλήσουν την εικόνα της Παναγίας. Οταν όμως ένας από αυτούς άγγιξε την εικόνα, τινάχτηκε μακριά και χτύπησε στη μαρμάρινη κολόνα. Από το χτύπημα ο αξιωματικός πέθανε αμέσως, με το αίμα του, την μπότα και το πιστόλι του να αφήνουν αποτύπωμα στα μάρμαρα του δαπέδου. Τη σημερινή της μορφή η μονή πήρε το 1965, ενώ αξίζει να παρατηρήσετε τον τρούλο, τα κελιά αλλά και τα σωζόμενα ερείπια τείχους και πύργου που μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίου μεγάλου φρουρίου.
Τη βραδιά της Ανάστασης η λειτουργία αρχίζει στις 23.00, ενώ όταν τελειώσει, κατά τις 02.30, στο αρχονταρίκι της μονής μοιράζονται στους πιστούς αβγό, τσουρέκι και κουλούρι.
