Επισήμως η άνοιξη είναι εδώ, παρότι ο καιρός παίζει ακόμη κρυφτούλι με το ημερολόγιο με πινελιές κρύου και υγρασίας. Αν στον ίδιο ρυθμό αμφιταλαντεύεται και η ψυχολογία μας, το πιθανότερο είναι ότι διστάζουμε να βγούμε από το καβούκι μας και να ευθυγραμμιστούμε με το κλίμα ανανέωσης που φέρνει η εποχή.
Πώς όμως θα κινητοποιηθούμε ξανά για να κάνουμε επιτέλους όσα αφήναμε για καλύτερες μέρες, αν μαζί με τα βαριά ρούχα δεν απομακρύνουμε και τη βαριά ψυχολογία του χειμώνα;
Στα πρώτα καφεδάκια στη λιακάδα είναι πια καιρός να χορέψουμε στον ρυθμό της άνοιξης:
Φιλοσοφώντας: Οσο κι αν αργήσει, η άνοιξη πάντα έρχεται μετά τον χειμώνα. Σε ποιους τομείς της ζωής μας αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες; Ποια δυσκολία μάς κάνει να ξεχνάμε ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα; Ποιους κύκλους περιορισμού και ανθοφορίας έχουμε δει να επαναλαμβάνονται και πώς συμβάλαμε σε αυτούς;
Τακτοποιώντας: Ανοιξη σημαίνει φρεσκάδα. Τι δεν είναι πια χρήσιμο ή όμορφο γύρω μας και μπορούμε να απομακρύνουμε; Τι μας είναι πια εμπόδιο, απομυζά ενέργεια ή έχει χάσει την αξία του; Ας εξετάσουμε ακόμα και πεποιθήσεις, στόχους, σχέσεις.
Αισιοδοξώντας: Ποιοι νιώθουμε ότι είμαστε όταν έχουμε ανοιξιάτικη διάθεση; Ποια νέα σχέδια βάζουμε στα σκαριά; Ποιοι ενθουσιασμοί ήρθε η ώρα να βγουν από την κατάψυξη;
Ξεκινώντας: Το ερώτημα «τι ακριβώς θέλουμε;» επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο. Τι είναι πιο σημαντικό για εμάς τώρα; Τι είναι καλύτερο; Ποια νέα συνήθεια θα έκανε θετική διαφορά;
Ανοίγοντας: Μουδιασμένοι από το πολύμηνο κλείσιμο του χειμώνα, ποια είναι τα πρώτα βήματα για να ανακτήσουμε την κοινωνικότητά μας; Εκδηλώσεις, ραντεβού, βόλτες, καφεδάκια, μια νέα ομαδική δραστηριότητα. Οι ανοιξιάτικες έξοδοι τελειώνουν συνήθως με χαμόγελα και ανακούφιση. Ποιες συναναστροφές μάς πλουτίζουν και ποιες μας αποσυντονίζουν;
Τελικά, τι σημαίνει άνοιξη για μας και πώς θα τη φέρουμε στη ζωή μας;