Σε κάθε μεγάλη γιορτή και ειδικότερα τη Λαμπρή προκύπτει πάντα το ίδιο ερώτημα: πόσο επικίνδυνο είναι για τον καρδιοπαθή, τον υπερτασικό, τον διαβητικό το ελεύθερο διαιτολόγιο; Πόσο μπορεί να επιβαρυνθεί η κατάστασή του;
Είναι αναμφισβήτητο ότι το πολύ αλκοόλ από την κατανάλωση ποτών, η ζάχαρη με τα διάφορα γλυκίσματα και το αλάτι από τα αλμυρά φαγητά μπορούν να επηρεάσουν τη σταθερή κατάσταση ενός αρρώστου.
Τα αλκοολούχα ποτά που μπορεί να οδηγήσουν τον άνθρωπο σε κατάσταση μέθης αποτελούν ερέθισμα για την ανάπτυξη κολπικής μαρμαρυγής που μπορεί να εκδηλωθεί σαν λιποθυμία ή ταχυαρρυθμία, δηλαδή με σφυγμό άρρυθμο και γρήγορο. Ομως αυτό δεν σημαίνει πως 1-2 ποτηράκια κρασί ή μια μπίρα μπορούν να προκαλέσουν κολπική μαρμαρυγή.
Το ίδιο ισχύει για τη ζάχαρη. Με υπερκατανάλωση γλυκών μπορεί να εκτροχιασθεί το σάκχαρο του αίματος και αυτό να υποβοηθήσει ακόμα και στην εκδήλωση ενός θρομβωτικού συμβάματος, όπως είναι το έμφραγμα ή το εγκεφαλικό. Ομως αυτό δεν μπορεί να συμβεί μόνο με το να φάει ο διαβητικός ένα γλύκισμα μετά το φαγητό.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την υπερκατανάλωση αλμυρών. Ομως, όχι με ένα απλώς αλατισμένο φαγητό. Ούτε η καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να επιδεινωθεί με ένα πιάτο νόστιμο και αλατισμένο, ούτε η πίεση μπορεί να απορρυθμισθεί και να δημιουργήσει υπερτασική κρίση.
Το «μέτρον άριστον» ισχύει ασφαλώς και στις διαιτητικές εκτροπές.
Συχνότερα παρατηρούνται γαστρεντερίτιδες την ημέρα του Πάσχα, παρά άλλες σοβαρότερες καταστάσεις. Αιτία της γαστρεντερίτιδας είναι η άφθονη κατανάλωση φαγητού μετά τη νηστεία, σε συνδυασμό με ιώσεις ή μικροβιακές λοιμώξεις που ενδεχομένως συνυπάρχουν. Ακόμα και η μετάβαση από την απόλυτη νηστεία στην ελεύθερη κατανάλωση του φαγητού του Πάσχα πρέπει να γίνεται ομαλά.
Είναι αναμφισβήτητο ότι η νηστεία την οποία πιστά ακολουθούν οι θρησκευόμενοι, με την αποφυγή του κρέατος και των λιπαρών φαγητών, είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και ουσιαστική για την υγεία του οργανισμού. Ακόμα και τα επίπεδα της χοληστερίνης ελαττώνονται κατά 15%-20%, όπως έχει αποδειχθεί με μελέτες κατά την περίοδο της νηστείας. Ομως η πασχαλινή κρεατοφαγία της μιας ημέρας δεν αλλάζει το status της χοληστερίνης.
Συμπερασματικά, φάγωμεν και πίωμεν ελεύθερα το Πάσχα αλλά πάντα με μέτρο έτσι ώστε να μη σηκώνεται κάποιος από το τραπέζι με το αίσθημα της πληρότητας και του κορεσμού.
