Οι μέρες είναι δύσκολες. Περίεργες. Αναποδιασμένες ίσως. Με οτιδήποτε μπορεί αυτό να συνεπάγεται. Όμως οι τελευταίες είναι λίγο διαφορετικές από τις άλλες του χρόνου. Για πολλούς, κατάνυξης. Για άλλους, επανασύνδεσης, επαφής με αγαπημένα πρόσωπα – σε κάποιες περιπτώσεις ίσως αναγκαστικά. Για πολλούς και τα δύο. Σκεφτείτε το όλο όμως ως μια (μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή ασήμαντη) αφορμή για να νιώσετε καλά…
Και κάπου εδώ, (μου) κολλάνε οι Muse – άσχετα αν τόοοοσες μέρες έχω Metallica στα πλάνα. Το «Feeling good» είναι cover. Πολύ καλό cover. Και πολύ αγαπημένο. Όχι μόνο δικό μου- το 2014 σε γκάλοπ του BBC είχε ψηφιστεί ως το ένατο καλύτερο cover όλων των εποχών.
Το ορίτζιναλ ορίτζιναλ «Feeling good» γράφτηκε για ένα μιούζικαλ του 1964, το «The roar of the greasepaint – the smell of the crowd» (δεν το ξέρω, όσοι είστε φαν/γνώστες, λιθοβολήστε με). Ωστόσο, «χρυσός κανόνας» έφτασε να θεωρείται η εκτέλεση από τη Nina Simone, όπως περιλαμβάνεται στο δίσκο της «I put a spell on you» που κυκλοφόρησε το 1965. Η εκδοχή ήρθε/την έφεραν ξανά στο προσκήνιο το 1994, για μια διαφήμιση αυτοκινήτου στο ΓιουΚέι (Ηνωμένο Βασίλειο εννόω, ίσως όχι και τόσο προφανώς…).
Από τότε, το 1965 δηλαδή, έχουν γίνει διάφορα cover από διάφορους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι John Coltrane, George Michael, Michael Buble (τον οποίο, μεταξύ μας, δεν τον πάω – όσοι διαφωνείτε πάντως, ξαναλιθοβολήστε με αν θέλετε), και φυσικά οι Muse. Η Muse-άτη εκδοχή πάντως κυκλοφόρησε στον δεύτερο δίσκο τους «Origin of Symmetry» (2001)…
