Τι σημαίνει έρωτας στην Ελλάδα της κρίσης; Πώς διαμορφώνεται ο τρόπος που ερωτευόμαστε μέσα στη δίνη των οικονομικών μέτρων, της αβεβαιότητας και της αστάθειας; Αν ο έρωτας είναι μια μορφή σκέψης, ποια σκέψη κυριαρχεί σ’ έναν κόσμο που αγωνίζεται να επιβιώσει; Σ’ αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσει να απαντήσει το θεματικό φεστιβάλ «Επτά χρόνια φαγούρα – Ο έρωτας στον καιρό των Μνημονίων» που διοργανώνει από τις 20 έως τις 30 Απριλίου η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Οχημα για τον ανάλογο προβληματισμό θα γίνουν οι δωρεάν για το κοινό παραστάσεις και οι περφόρμανς τεσσάρων ομάδων που θα καταθέτουν την άποψή τους επί σκηνής.

Το πρόγραμμα ανοίγει στις 20 Απριλίου με το «Μεγάλο κρεβάτι», μια σύλληψη των Μάνου Βαβαδάκη, Χαράς – Μάτας Γιαννάτου και Γιάννη Νιάρρου, που σκηνοθετεί ο πρώτος. Χρησιμοποιώντας δομή και στοιχεία από την επιθεώρηση και παραποιώντας σκηνικά τις αναπαραστάσεις γνωστών συμβόλων, η παράσταση συνθέτει το τοπίο του σύγχρονου έρωτα στη σύγχρονη Αθήνα. Σ’ αυτό το σπονδυλωτό νεο-κιτς θέαμα, όπως το χαρακτηρίζουν οι άνθρωποί του, συνυπάρχουν αυτόνομα σκετς και τραγούδια που σατιρίζουν τη σημερινή κοινωνία αξιών.

Παράλληλα, θα εκτυλίσσεται και η περφόρμανς «Οσοι κοιμούνται» που σκηνοθετεί και όπου πρωταγωνιστεί η Γιούλα Μπούνταλη. Το έργο βασίζεται στο ποίημα του Γουόλτ Γουίτμαν «The sleepers» και αναδεικνύει μια χώρα που ονειρεύεται και σώματα που είναι παραδομένα στον ύπνο. Φιλοδοξία της Μπούνταλη είναι να σκύψει το κοινό πάνω από τους κοιμούμενους και να τους ανοίξει τα μάτια ώστε να αντικρίσουν τον πραγματικό άνθρωπο που έχουν μπροστά τους και τα οράματά του να γίνουν δικά τους.

Τη δημιουργική σκυτάλη παίρνει στις 27 Απριλίου η παράσταση «Lasciatemi morire», επηρεασμένη από την άρια του Κλάουντιο Μοντεβέρντι «Lamento d’ Arianna». Βασικά πρόσωπα είναι ένας άνδρας και μια γυναίκα σε κρίση που ενσαρκώνουν οι Βάσω Καμαράτου και Κώστας Κουτσολέλος (έχουν τη σκηνοθετική επιμέλεια παράλληλα). Οι δυο τους προσπαθούν να καταλάβουν τι φταίει για τον δεσμό τους που καταρρέει και ψάχνουν να βρουν κάτι που θα τους δώσει τη δύναμη να σηκώνονται από το κρεβάτι τα πρωινά.

ΜΕ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΗ «ΛΟΛΙΤΑ». Την ίδια περίοδο θ’ ανέβει και το έργο «Lolita reversed», μια ελεύθερη σκηνική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ναμπόκοφ «Λολίτα». Ο σκηνοθέτης Χρήστος Καρασαββίδης ζωντανεύει στο Υπόγειο του κτιρίου της Πανεπιστημίου τον μύθο του έρωτα ανάμεσα στο νυμφίδιο και τον καθηγητή, με πρόθεση να εξερευνήσει τα όρια της παιδικής σεξουαλικότητας και της εκμετάλλευσης ανάμεσα στον θύτη και το θύμα. Η ιστορία της Λολίτας του σήμερα αποτυπώνει τον σύγχρονο έρωτα σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης που τα όρια όλων μπαίνουν σε μεγάλη δοκιμασία.