Τι γυρεύει ο Τζεφ Κουνς στο Μπενάκη;

«Στη σειρά “Αntiquity”, την οποία ξεκίνησα το 2008, ήθελα να δείξω πώς η εξωτερική πολιτισμική ζωή μιμείται την εσωτερική μας ζωή και τη βιολογία μας. Οι τρόποι με τους οποίους τα γονίδια και το DNA μας είναι συνδεδεμένα έχουν το αντίστοιχό τους στην αλληλουχία της πολιτισμικής μας ζωής. Ηθελα να δείξω ότι έγινα άλλος άνθρωπος, πώς ο θεατής γίνεται άλλος άνθρωπος όταν έρχεται σε επαφή με έναν καλλιτέχνη όπως ο Μανέ και πώς οΜανέ άλλαξε όταν συνάντησε τον Γκόγια ή ο Γκόγια όταν συνάντησε τον Βελάσκεθ και ο Βελάσκεθ μετά την Αριάδνη. Πάντα αγαπούσα την αλληλουχία της ιστορίας της τέχνης∙ πιστεύω πως η τέχνη μεταμορφώνει τα γονίδια και το DNA μας». Στο ισόγειο του κεντρικού κτιρίου του Μουσείου Μπενάκη ο Τζεφ Κουνς μιλά για τη σχέση του με την αρχαιότητα, σε ένα βίντεο-εγκατάσταση που πρόσφατα τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αρχαιολογικά εκθέματα του μουσείου.

Ο αμερικανός καλλιτέχνης, ο πιο ακριβός εν ζωή δημιουργός στην αγορά της τέχνης, συμμετέχει στο εκδοτικό – εκθεσιακό πρόγραμμα «Liquid antiquity»(«Ρευστή αρχαιότητα»). Το πρόγραμμα, που αποτελεί συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη, του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ και του Τμήματος Ανθρωπιστικών και Κλασικών Σπουδών του αμερικανικού Πανεπιστημίου Πρίνστον, επιχειρεί να διερευνήσει την επανερμηνεία του κλασικού και να αναδείξει τη διαρκή επίδρασή του στη σύγχρονη τέχνη.

«Η ενασχόληση με αρχαία έργα σημαίνει μεταξύ άλλων ότι τα θεωρείς αντικείμενα αναφοράς σου, ότι τα αγαπάς και θέλεις να καταλάβεις καλύτερα τη χρήση τους, τη λειτουργία τους, τα συμφραζόμενα μέσα στα οποία τα είχαν δει οι θεατές τους» λέει ο Τζεφ Κουνς προβάλλοντας στην οθόνη, σε μία από τις έξι οπτικοακουστικές πλατφόρμες που βρίσκονται τοποθετημένες στις αίθουσες του ισογείου του Μουσείου Μπενάκη. Καθώς συνομιλεί με την καθηγήτρια του Πρίνστον Μπρουκ Χολμς στο πλαίσιο της έρευνάς της για τη «Ρευστή αρχαιότητα», ο Κουνς εξηγεί την ιδέα της αναπαραγωγής αντιγράφων σε σειρές έργων του. «Κάθε φορά που δουλεύω με ένα αντίγραφο, κατασκευάζω μια παραπομπή, γιατί αυτό που πραγματικά με ενδιαφέρει είναι η πλατωνική ιδέα του αντικειμένου. Αν, για παράδειγμα, τοποθετήσω μια κρυστάλλινη σφαίρα μπροστά στο γύψινο έργο που δουλεύω, θέλω να παραπέμψω στον Σιληνό και τον μικρό Διόνυσο ή στη “Μόνα Λίζα”. Δεν έχει να κάνει με το αντικείμενο αυτό καθαυτό, αλλά με τον αρχικό καλλιτέχνη και τους καλλιτέχνες με τους οποίους το πρόσωπο αυτό ένιωθε να συνδέεται».

ΟΙ ΤΣΑΝΤΕΣ LOUIS VUITTON. Σε ένα παράλληλο σύμπαν, συγκεκριμένα εκείνο του Μουσείου του Λούβρου, ο σουπερστάρ καλλιτέχνης συνέχισε την ομιλία του γύρω από τη σχέση του με τα ιστορικά έργα τέχνης, προκειμένου να αποκαλύψει προχθές στο ιδιαίτερο κοινό του κόσμου της πολυτέλειας το νέο του εγχείρημα που βαφτίστηκε «Masters». Πρόκειται για μια σειρά από τσάντες, μπρελόκ, φουλάρια και άλλα αξεσουάρ που συνδυάζουν εικόνες έργων του Λούβρου, λογότυπα του οίκου Louis Vuitton και την υπογραφή του Τζεφ Κουνς.

Το μείγμα της συνεργασίας στην οποία οι πίνακες «Μόνα Λίζα» του Ντα Βίντσι, «Κυνήγι της τίγρεως» του Ρούμπενς, «Κορίτσι με το σκυλάκι» του Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ αποκτούν χερούλια και αλυσίδες βασίστηκε στη σειρά των έργων του Κουνς «Gazing ball». Είναι οι πιστές αναπαραγωγές διάσημων έργων τέχνης στα οποία ο Κουνς πρόσθεσε ένα μπλε ή κόκκινο σφαιρικό κάτοπτρο για να φαίνεται η δική του καλλιτεχνική χειρονομία. Στην περίπτωση των αξεσουάρ του γαλλικού οίκου ο Κουνς αφαιρεί τα κάτοπτρα από τα έργα και προσθέτει τα ασημένια ή χρυσά λογότυπα του οίκου. Και αντικαθιστά με ένα δερμάτινο στολίδι στο σχήμα των δικών του ποπ έργων μπαλόνι – σκύλος ή λαγός τη μικροσκοπική κλειδαριά που συμπληρώνει τις γνωστές τσάντες. «Είναι μια σπουδαία πλατφόρμα επικοινωνίας. Μπορώ να βγάλω την τέχνη μου στον δρόμο» λέει ο ίδιος.