«Αρχισα το καλοκαίρι του 2016 να αναρωτιέμαι από πού κρατά τις ρίζες του αυτός ο αιώνια ανήλικος ενήλικος» λέει η Μαρία Γοργία για την παράσταση «Το μονόπετρο του Πύργου», όπου υπογράφει τη σκηνοθεσία, τη χορογραφία και τη σκηνογραφία. «Είτε πάρει τη χαρακτηροδομή ενός νάρκισσου εγωκεντρικού είτε πάρει εκείνη του αντίθετου άκρου, τι σχέση έχει η οικογένεια που τον “έπλασε”; Μήπως αυτή η κολλώδης (όπως την ονομάζει ο Ντέιβιντ Κούπερ), αιμομικτική σχεδόν σχέση που παράγεται από την πυρηνική δομή δημιουργεί στο άτομο τέτοιες παθογένειες; Το τελευταίο εξάμηνο άρχισα να εστιάζω σε προσωπικό επίπεδο περισσότερο στη σχέση μου με τη μάνα μου, αλλά και στη σχέση των ατόμων που είχα τη στενότερη προσωπική σχέση και τη σχέση αυτών με τη μάνα τους κυρίως. Λόγω λοιπόν των προσωπικών μου προβληματισμών, αγωνιών και φόβων ίσως, προέκυψε το συγκεκριμένο έργο».

Νέος χώρος. Μοιάζει με όροφο δημόσιας υπηρεσίας (Εφορίας κ.τ.λ.) και από τους θεατές που είναι σε καλή φυσική κατάσταση θα ζητηθεί να μην πάρουν το ασανσέρ αρχικά, αλλά να ανεβούν με τα πόδια στον 5ο όροφο του «Πύργου». Εκεί, ο χώρος από δημόσια υπηρεσία θα μετατραπεί σε γραφείο συνοικεσίων, σε χώρους από τους οποίους πέρασε η Χωρομέτρης του «Πύργου» του Κάφκα αλλά και σε άλλους –απρόσμενους –χώρους. Πρόκειται για ένα ακόμα διαδραστικό έργο, κάποιες σκηνές του οποίου θα πραγματοποιούνται ή θα ολοκληρώνονται με τη συμμετοχή του κοινού. «Δεν γνώριζα ότι ήταν το ραφτάδικο του Εθνικού Θεάτρου. Ο χώρος στην οδό Μενάνδρου 47 επιλέχθηκε πρωταρχικά για το νέο έργο, γιατί μοιάζει αισθητικά και σημειολογικά με τον “Πύργο” του Κάφκα».

Αριστούχος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, η Γοργία σπούδασε με υποτροφία της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στοLabanCentreforMovement&Dance (MAinDanceStudies), με ειδίκευση στη χορογραφία. Εχει συνεργαστεί με ομάδες χορού από την Αθήνα, το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ και έχει διδάξει σύγχρονο χορό, χορογραφία και αυτοσχεδιασμό στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδαςκαι στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Το έργο. «Αποτελείται από μικρές σχετικά και διαφορετικές σκηνές που εξελίσσονται και μεταλλάσσονται αργότερα στο έργο. Στην αρχή μοιάζουν ασύνδετες, αλλά αργότερα όλες μαζί δένουν και δημιουργούν ένα “αμάλγαμα” κατά κάποιον τρόπο» λέει η χορογράφος. «Θα αποκαλύψω μόνο ότι μετά το πρώτο μισό του έργου υπάρχει και ένα γιαπωνέζικο speed dating, μια σκηνή στην οποία συμμετέχει όλο το κοινό. Επίσης, θα ήθελα να ζητήσω από το κοινό, πριν δει το έργο ή αφότου δει το έργο, σε κάποια χρονική στιγμή, να διαβάσει τον “Πύργο” του Κάφκα».

Οι ρόλοι. Η «γυναίκα» στο έργο, που είναι ταυτόχρονα «πολλές» αλλά και «μία», ερμηνεύεται από τη χορεύτρια Νικολέττα Ξεναρίου και την ίδια τη χορογράφο Μαρία Γοργία. Συμμετέχουν επίσης άνδρες από ένα φάσμα ηλικιών μέσης ηλικίας και επαγγελμάτων που δεν είναι performers. «Οι άνδρες αυτοί έχουν επιλεγεί έπειτα από ειδική οντισιόν που έκανα πριν από λίγους μήνες. Ηθελα να είναι μεταξύ 40-60 χρονών. Ηθελα σε κάποια σημεία του έργου να εκφραστεί μέσα από διαφορετικούς άνδρες το πώς νιώθουν σε σχέση με την ηλικία τους, σε μια κοινωνία που ακόμα κατασκευάζει τη γυναίκα ως “μεγάλη” σε αυτές τις ηλικίες ενώ τον άνδρα ως “ώριμο”».

Τελευταία Νέα