Τα έχουμε δει σχεδόν όλα από την παρούσα κυβέρνηση. Το πιο πρόσφατο και εξόχως εξωφρενικό που ακούσαμε ήταν από τα χείλη του υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού. Κι αυτό αφορά το δόγμα του αυτόματου ηθικού πλεονεκτήματος για το κυβερνητικό σχήμα όπου ο ίδιος συμμετέχει.
Η συγκεκριμένη λογική –κεντρική στο αφήγημα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ –αναπτύχθηκε και χθες στη Βουλή με αφορμή τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την Υγεία. Μια πρωτοβουλία και επιλογή τουλάχιστον υποκριτική για έναν βασικό λόγο. Αυτή, ακόμη κι αν είναι να γίνει σοβαρά, θα όφειλε να αφορά όλους τους πολιτικούς κύκλους και όλες τις ηγεσίες του εν λόγω υπουργείου –προφανώς και τη σημερινή. Γιατί αν η συζήτηση για την Υγεία ή για οτιδήποτε άλλο δεν αγγίζει τον πυρήνα των πολιτικών όλων, είναι μια προσέγγιση –του λεγόμενου ηθικού πλεονεκτήματος –α λα καρτ. Αποσπασματική και προκλητικά άστοχη.
Κάτι ακόμη: σε καμία περίπτωση οι πρωτοβουλίες για Εξεταστικές –που στο τέλος θέτουν στο κάδρο των ευθυνών αναπόφευκτα και τον «κατήγορο» –δεν μπορούν να συσκοτίζουν μια μετέωρη διακυβέρνηση μιας μετέωρης χώρας. Αυτό το δεύτερο παιχνίδι οι σημερινοί κυβερνώντες δείχνουν να το ξέρουν, αν και συχνά παγιδεύονται και οι ίδιοι. Το είδαμε χθες και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Τσίπρα στη Βουλή. Θα πρέπει όμως να θυμούνται πως συχνά τα μικροπολιτικά παιχνίδια δεν έχουν καμία προοπτική. Πολύ περισσότερο, αφήνουν αδιάφορη μια κοινωνία που αποζητά από κάπου να πιαστεί και να αναταχθεί.
