Αν κάτι μάθαμε στη συζήτηση της Εξεταστικής στη Βουλή για την Υγεία είναι ότι για το επόμενο διάστημα μέχρι τις εκλογές –όποτε αυτές γίνουν –το μενού της πολιτικής αντιπαράθεσης θα έχει αρκετή δόση σκανδαλολογίας, «κάθαρσης» κι Εξεταστικών Επιτροπών. Το είπε άλλωστε στο κλείσιμο της ομιλίας του ο Πρωθυπουργός: Τα επόμενα δυο χρόνια είναι αρκετά για αυτόν και την κυβέρνησή του για να «ξεσκεπάσει» τα πεπραγμένα των προηγούμενων κυβερνήσεων, ώστε ο ελληνικός λαός να κρίνει ποιοι ήταν αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα και ποιοι ήταν αυτοί που την παρέλαβαν κατεστραμμένη και κατάφεραν να τη βγάλουν από τα Μνημόνια.

Το κυβερνητικό αφήγημα χρειάζεται ένα ισχυρό αντίβαρο στα νέα μέτρα που συνοδεύουν το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και το βρίσκει στην ηθική υπεραξία που περηφανεύονται ότι διαθέτουν οι υπουργοί της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Για την κυβερνητική πλειοψηφία οι Εξεταστικές Επιτροπές είναι ένα θαυμάσιο εργαλείο πολιτικής επικοινωνίας: θυμηθείτε την Εξεταστική για τη χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης και στη θέση των εκδοτών τοποθετήστε διευθυντές νοσοκομείων, πρώην υπουργούς, στελέχη φαρμακοβιομηχανιών. Το υλικό που θα παραγάγει θα είναι σίγουρα αρκετό. Και το σόου αλλά και ο θόρυβος που θα ακολουθήσει θα σκεπάσει πιθανότατα για ακόμη μια φορά την πραγματικότητα. Ο σκοπός όμως θα έχει επιτευχθεί: η ρητορική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα εμπλουτιστεί με νέους σκελετούς που βρίσκονται κρυμμένοι στις κυβερνητικές ντουλάπες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Η ελληνική κοινωνία προφανώς και θέλει να δει κι άλλους «Τσοχατζόπουλους» του παλιού πολιτικού συστήματος στο σκαμνί. Ο θυμός κι η οργή είναι ακόμη διάχυτα. Και είναι η επίκληση σε αυτό το θυμικό του ελληνικού λαού που ακόμη κάνει τον Αλέξη Τσίπρα γοητευτικό σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων που επιζητά την κάθαρση. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε δυο συνεχόμενες εθνικές εκλογές κι ένα δημοψήφισμα, είναι ακριβώς διότι οι ψηφοφόροι επέλεξαν την τιμωρία του παλιού συστήματος που ευθύνεται για τη διαφθορά, την κακοδιαχείριση, την κρίση και τη χρεοκοπία.

Η κυβέρνηση θα επιδιώξει όλο το επόμενο διάστημα να συντηρήσει την ένταση με το παλιό σύστημα ώστε να συσπειρώσει την αντισυστημική ψήφο που έχει απομακρυνθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη μνημονιακή του στροφή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποίησε κάπως ειρωνικά τον όρο «Μένουμε Ευρωπαίοι» στη Βουλή, για να περιγράψει το μέτωπο των πολιτικών δυνάμεων που συνασπίστηκαν εναντίον του το καλοκαίρι του 2015, την ώρα που –σύμφωνα με τον ίδιο –ανέχονταν ή εξέθρεψαν στη χώρα φαινόμενα διαφθοράς που δεν υπάρχουν στις άλλες δυτικές χώρες. Ομως ο διαχωρισμός παλιό – νέο αφορούσε τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει πια παρελθόν –κυβερνά ήδη δυο χρόνια κι έχει μπροστά του άλλο τόσο –που μπορεί να μην έχει προλάβει να διαμορφώσει καθεστωτική νοοτροπία ή εκφυλιστικά φαινόμενα στην άσκηση της εξουσίας, έχει όμως προσφέρει σαφή δείγματα διαχειριστικής ανεπάρκειας κυρίως στο μέτωπο της οικονομίας. Κι αυτό είναι το πραγματικό πεδίο που συνήθως κρίνονται οι κυβερνήσεις.