Βόλτα στην οδό Ερμού έκανε μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα η Βίκυ Σταμάτη μαζί με τον ανήλικο γιο της. Βόλτα για πασχαλινά ψώνια. Εκεί, στον πεζόδρομο με το εορταστικό κλίμα, η σύζυγος του Ακη Τσοχατζόπουλου, ενώπιον του γιου της, δέχτηκε φραστική επίθεση από μια γυναίκα. Το γεγονός την οδήγησε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής όπου και έκανε καταγγελία. Στη συνέχεια το περιστατικό πήρε τον δρόμο του.
«Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν απολύτως να δημιουργεί προβλήματα στο ανήλικο παιδί μου. Δεν θα υπολογίσω το ποιος είναι, ούτε το τι προβλήματα μπορεί να έχει» δήλωσε κατόπιν η ίδια στις τηλεοπτικές κάμερες. Και πολύ καλά έκανε.
Η Βίκυ Σταμάτη αποτελεί μια ειδική περίπτωση στην ελληνική κοινωνία. Ανήκει στις λιγοστές, είναι αλήθεια, γυναίκες εκείνες που με τη στάση και τη συμπεριφορά τους, με την αλαζονεία και την αμετροέπειά τους προκάλεσαν την αποστροφή, την απέχθεια, το μίσος της κοινής γνώμης. Δικαίως ή αδίκως, αυτή είναι η αλήθεια.
Παράλληλα, η Βίκυ Σταμάτη, ως σύζυγος του συγκεκριμένου πολιτικού, δικάστηκε, καταδικάστηκε, έκανε αιτήσεις – εκκλήσεις για να βγει από τη φυλακή που δεν βρήκαν ανταπόκριση και τελικά αποφυλακίστηκε. Με τους ίδιους νόμους που μπήκε στη φυλακή, με τους ίδιους βγήκε.
Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε à la carte τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Δεν μπορούμε να τη θεωρούμε δίκαιη επειδή την φυλάκισε και άδικη επειδή την αποφυλάκισε. Εχουμε ένα νομικό σύστημα με βάσεις και δομές το οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε είτε μας αρέσει είτε όχι. Οποιος θέλει δεν χρειάζεται ούτε να μιλήσει στη Βίκυ Σταμάτη, ούτε να την κάνει παρέα, ούτε καν να της απευθύνει το βλέμμα του. Δεν μπορεί όμως να της επιτίθεται φραστικά ή αλλιώς πώς ενώπιον του ανήλικου παιδιού της.
Ποτέ η εκδίκηση και η προσβολή δεν αποτέλεσαν συστατικά μιας προηγμένης κοινωνίας. Αντιθέτως, προοδευτική γίνεται μια κοινωνία όταν μπορεί να λειτουργήσει με σεβασμό απέναντι σε εκείνον που έσφαλε και τιμωρήθηκε. Κι έτσι γίνεται καλύτερη η κοινωνία και εμείς μαζί της.
