Εννέα συλλογές με 140 συνολικά διηγήματα άφησε πίσω του ο σημαντικός διηγηματογράφος Δημήτρης Πετσετίδης που έφυγε αιφνίδια από τη ζωή το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, σε ηλικία 76 ετών. Τιμημένος με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών το 2011 για το σύνολο του έργου του, ο συγγραφέας από τη Σπάρτη (που βρισκόταν στην Αθήνα τις μέρες αυτές και πέθανε ξαφνικά μέσα σε ταξί χωρίς καν ο οδηγός να προλάβει να τον μεταφέρει σε νοσοκομείο) έχαιρε γενικής εκτίμησης για το έργο του, με το οποίο τίμησε και ο ίδιος την παράδοση της μικρής φόρμας στην Ελλάδα.
ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ. Βασικά θέματα στο έργο του ήταν ο Εμφύλιος στα χωριά της Νότιας Πελοποννήσου και η παιδική ηλικία, θέματα που συχνά συνέπιπταν ή διασταυρώνονταν, καθώς ο συγγραφέας γεννήθηκε το 1940. Το ύφος του ήταν λιτό και χαμηλόφωνο και μέσα από τα διηγήματά του προσπάθησε να διερευνήσει συμπεριφορές όχι μόνο δημόσιες αλλά και –κυρίως –ιδιωτικές, καθώς και τις επιπτώσεις που είχαν τα γεγονότα της δεκαετίας του ’40 στην καθημερινότητα και στις στάσεις των ανθρώπων. Αν και περιγράφει περισσότερο επιλήψιμες συμπεριφορές «εθνικοφρόνων», δεν χαρίζεται σε κανέναν, ούτε όμως επιλέγει δικαίους και αδίκους. Δεν διερευνά τόσο το πολιτικό υπόβαθρο των πράξεων και αντιμετωπίζει συνολικά την κοινωνία ως θύμα της εμφύλιας σύρραξης.
Για τη σημερινή κρίση είχε περιοριστεί στη χαρακτηριστική για το ύφος του φράση «Και τώρα, σε αλλιώτικο πόλεμο μας έβαλαν». Αλλη θεματική του ήταν η διαπλοκή της πραγματικότητας με το φανταστικό, είτε αυτό είναι όνειρο είτε είναι εφιάλτης. Και πάλι όμως, τα διηγήματα αυτού του τύπου επίσης κατέληγαν στην παιδική ηλικία και μέσω αυτής και στην άλλη γνώριμη θεματική του, στο πλαίσιο της οποίας βρισκόταν σε διάλογο με συγγραφείς όπως ο Θανάσης Βαλτινός ή ο Τάσος Χατζητάτσης.
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΚΑΚΙ. Ο Δημήτρης Πετσετίδης ήταν πολύπλευρη προσωπικότητα. Από το 1957 μέχρι το 1982 έζησε στην Αθήνα, όπου σπούδασε και εργάστηκε ως μαθηματικός, απασχολούμενος κυρίως σε φροντιστήρια. Υπήρξε επίσης υπεύθυνος ύλης του περιοδικού της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Παράλληλα δούλευε και ως γελοιογράφος σε μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά. Υπήρξε επίσης παθιασμένος σκακιστής, προωθώντας το πνευματικό αυτό άθλημα στη Σπάρτη, δραστηριοποιούμενος στον τοπικό σκακιστικό σύλλογο. Οι συλλογές διηγημάτων του είναι: «Το παιχνίδι» (Νεφέλη, 1991), «Επίλογος στα χιόνια» (Νεφέλη, 1993), «Ο Σαμπατές ζει» (Νεφέλη, 1998), «Δώδεκα στο δίφραγκο» (Νεφέλη, 1999), «Τροπικός του Λέοντος» (Νεφέλη, 2001), «Σε ξένο γήπεδο» (Πατάκης, 2003), «Λυσσασμένες αλεπούδες» (Κέδρος, 2007), «Εν οίκω» (Μεταίχμιο, 2012), «Επί τέσσερα» (Εστία, 2014). Η κηδεία του θα γίνει στη Σπάρτη.