Το δημοψήφισμα στην Τουρκία κατέδειξε ότι η Ιστορία κύκλους κάνει. Από τον Κεμάλ η χώρα έφτασε στον Ερντογάν. Αλλαγή καθεστώτος!
Η de facto κατάσταση που παρακολουθούμε καιρό τώρα, ιδιαίτερα μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, έγινε και de jure, πήρε επισήμως τη νομιμοποίηση του δημοψηφίσματος. Ενας ισλαμιστής δικτάτορας, που ονειρεύεται να γίνει σουλτάνος όλων των σουνιτών, νοσταλγός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διαφεντεύει τη γείτονα χώρα. Πολλοί τον βλέπουν ως γραφικό ή παρανοϊκό! Είναι ένα θέμα. Η Δύση – ΗΠΑ και ΕΕ – «κανάκευε» πάντα την Τουρκία ως υπόδειγμα ήπιας ισλαμικής δημοκρατίας. Τώρα, φαίνεται, εξεπλάγη, ίσως και να ξύπνησε! Μένει να δούμε αν είναι αργά. Ο Ερντογάν αποτελεί πλέον μόνιμο πονοκέφαλο, φοβούνται την απαρχή δυσάρεστων γεωπολιτικών εξελίξεων, κάτι που αφορά άμεσα κι εμάς.
Εσωτερικά, κυνηγήθηκαν οι πραγματικοί ή οι δήθεν οπαδοί του Γκιουλέν. Με τον ίδιο τρόπο θα κυνηγηθούν τωρα οι υποστηρικτές του «Οχι»; Αλίμονο στους φιλευρωπαίους τούρκους πολίτες! Η Τουρκία είναι αυταρχική (ήταν πάντα) και εθνικιστική (ήταν πάντα), ταυτόχρονα – αυτά πάνε μαζί – και μεγαλομανής! Ο Ερντογάν πρόσθεσε τη θρησκευτική διάσταση. Το μείγμα οδηγεί στον φανατισμό. Από εκεί και πέρα όλα είναι δυνατά!
Το παράδοξο για πολλούς, επαναλαμβανόμενο όμως στην Ιστορία, είναι ότι ο Ερντογάν ξεκίνησε ως εκσυγχρονιστής και φιλελεύθερος απέναντι στην ΕΕ, στις θρησκευτικές μειονότητες και σε αυτούς ακόμα τους Κούρδους! Ο μύθος δηλοί πόσο «κουμπωμένοι» πρέπει να είναι οι πολίτες απέναντι σε πολιτικούς με μεγάλα οράματα, γιατι έρχεται ο καιρός που οι μάσκες πέφτουν κι ένα άλλο πρόσωπο παρουσιάζεται, εξού και η υπεράσπιση των θεσμών της δημοκρατίας είναι το πρώτιστο καθήκον κάθε κοινωνίας.
Ο Ερντογάν χρησιμοποίησε στελέχη που τον βοήθησαν στον στόχο του. Σήμερα η αυλή του αποτελείται από συγγενικά πρόσωπα και αυλοκόλακες. Η Ανατολή είναι η καρδιά της Τουρκίας, αλλά η νοοτροπία επεκτείνεται και πέραν αυτής!
Ενα στοιχείο της προπαγανδιστικής ανόδου του Ερντογάν ήταν η «θυματοποίηση» της Τουρκίας από τους ξένους, ο ίδιος παρουσιάζεται ως θεματοφύλακας του τουρκικού έθνους απέναντι στους ποικιλώνυμους εχθρούς του! Οι φραστικές του επιθέσεις κατά της Ελλάδας – μέχρι στη Συνθήκη της Λωζάννης έφτασε! –, της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας – τους αποκαλεί συλλήβδην Ναζί – είναι γνωστές και επαναλαμβανόμενες.
Το πώς θα κινηθεί τώρα ο νέος σουλτάνος με την ισχνή πλειοψηφία θα φανεί σύντομα.
Ενα δεν γνωρίζουν και δεν προβλέπουν ποτέ οι δικτάτορες και οι νταήδες της Ιστορίας κι αυτό δεν είναι άλλο από το τέλος τους!
Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός
