Αποκαλύψεις
Τελικά, αντί του αντιπροέδρου Αδωνη απάντησε ο πρόεδρος της ΝΔ στην Κατερίνα Παπακώστα. Ευτυχώς, όμως, η βουλευτής έχει φίλους στην ευρύτερη παράταξη. Οπως, ας πούμε, τον πάλαι ποτέ κυβερνητικό εκπρόσωπο της νεοκαραμανλικής διακυβέρνησης Ευάγγελο Αντώναρο, ο οποίος έσπευσε να την υπερασπιστεί χθες. Επειδή έπεσε θύμα αυτού του ξένου για τη ΝΔ σώματος, του Γεωργιάδη. Δεν είναι κρυφό, εξάλλου, πως όσοι αυτοσυστήνονται ως φύλακες της καραμανλικής παρακαταθήκης δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να εντάξει στους κόλπους του κόμματος τους Γεωργιάδη και Βορίδη. Το μίσος τους είναι τέτοιο, που φθάνουν από καραμανλικοί να γίνουν μέχρι και παπακωστικοί. Εγραψε, λοιπόν, στο facebook: «Σήμερα θα σας αποκαλύψω κάτι το οποίο δεν κάνω συνήθως. Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές είχα δώσει έναν από τους τέσσερις σταυρούς που δικαιούμαι ως ψηφοφόρος στη Β’ Αθηνών στη φίλη και πιστή νεοδημοκράτισσα Κατερίνα Παπακώστα. Δεν βλέπω κανέναν λόγο να μην της εκφράσω την προτίμησή μου και στις επόμενες εκλογές –οψέποτε γίνουν». Μήπως, όμως, τελικά ο φίλος της πιστής νεοδημοκράτισσας αποκάλυψε τον πραγματικό λόγο της επίθεσής της στον Αδωνη; Την αγωνία της για τις γαλάζιες ψήφους της Β’ Αθηνών;
Παπαδημούλης όπως Αντώναρος
Εκτός όμως από αυτούς που διεκδικούν να υπάρχουν στο δημόσιο στερέωμα ως η φωνή του πρώην πρωθυπουργού –παρότι εκείνος προτιμά να μη μιλά -, υπάρχουν και οι συνοδοιπόροι του νεοκαραμανλισμού. Και –τι πρωτότυπο! –αρθρώνουν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι σε γραμμή Αντώναρου όταν τιτιβίζει «η καρατόμηση της Παπακώστα δεν είναι επίδειξη πυγμής Μητσοτάκη, αλλά νέα απόδειξη της ομηρείας της ΝΔ από τους ακροδεξιούς Γεωργιάδη – Βορίδη». Αλλά, από την άλλη, γιατί να μην είναι ο Αντώναρος σε γραμμή Παπαδημούλη; Τα όρια, άλλωστε, που χωρίζουν τους πιστούς του τσιπρισμού και από εκείνους του νεοκαραμανλισμού παραμένουν δυσδιάκριτα.
Αντιπολίτευση
Το Σάββατο θα συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, ενώ μέσα στην εβδομάδα που τρέχει θα συγκληθεί πιθανότατα κι ένα πολιτικό συμβούλιο. Στην ατζέντα θα υπάρχει το Συνέδριο του Ιουνίου –της Δημοκρατικής Συμπαράταξης –αλλά και πολιτικά ζητήματα. «Θα εκφραστούν απόψεις αναμφίβολα» λέει έμπειρο στέλεχος. Τι σημαίνει αυτό; Στη Χαριλάου Τρικούπη πλέον βλέπουν εκλογές το 2018 –ή έστω στο τέλος του 2017 αν βυθιστεί η οικονομία. Αρα, αφού οι εκλογές πάνε πίσω, πρέπει να συζητήσουν τι είδους αντιπολίτευση θα κάνουν αυτό το χρονικό διάστημα. Πώς θα σταθούν απέναντι στη συμφωνία που θα φέρει ο Τσίπρας; Την οποία βέβαια σπεύδουν να επισημάνουν ότι θα καταψηφίσουν. Και κυρίως ποια θα είναι η στάση τους έναντι της διχαστικής στρατηγικής της κυβέρνησης; Το μοντέλο Μητσοτάκη –εκλογές εδώ και τώρα –αποκλείεται. Από την άλλη, βέβαια, η δημοσκοπική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ –κοινώς, η ελεύθερη πτώση του στις μετρήσεις κοινής γνώμης –μπορεί να φέρει πιο κοντά όλες τις τάσεις εντός του ΠΑΣΟΚ. Κι αυτούς που εξαρχής ζητούσαν επιθετική γραμμή κι εκείνους που φλέρταραν με την Κουμουνδούρου.
Δημοσκοπήσεις
Αν υπάρχει πάντως κάτι για το οποίο δεν ανησυχούν είναι ο ευρύτερος χώρος της Κεντροαριστεράς. Γιατί; Πρώτον, γιατί όσοι ασχολούνται με τις δημοσκοπήσεις στη Δημοκρατική Συμπαράταξη λένε ελαφρώς χαιρέκακα ότι ο Θεοδωράκης πέφτει ακόμη και στην Αθήνα, ενώ την Ωρα Αποφάσεων «δεν τη βρίσκουν καν οι δημοσκόποι». Μελετώντας δε τα στοιχεία πολλών μετρήσεων, παρατηρούν πως το ΠΑΣΟΚ έχει σχεδόν διπλασιάσει τα ποσοστά του στη Β’ Αθηνών. Βέβαια, τα πάει καλύτερα στις λαϊκές περιοχές, όπου οι απογοητευμένοι του ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφουν. Στις μεσοαστικές, πάλι, υπάρχει ροή προς τη ΝΔ.
