Ονομα και πράγμα. Η έκθεση documenta 14 είναι γεμάτη αποδείξεις (=ντοκουμέντα). Πέρα από την τέχνη, την αισθητική, τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένα τα έργα, η ουσία της βρίσκεται στη ματιά που ρίχνει πάνω στη σύγχρονη ζωή. Ζωντανή, τρέχουσα, ζεστή, η έκθεση που εγκαινιάστηκε πριν από το Πάσχα στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, βασικό πυρήνα του συνολικού πρότζεκτ, συμπυκνώνει την εποχή μας. Σαν καθρέφτης της κρίσης στην Ευρώπη, της κρίσης των αξιών και των σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους.

Με την ξεχωριστή προσέγγιση κάθε καλλιτέχνη, τα εκθέματα απλώνονται στους χώρους του πρώην εργοστασίου Φιξ αναδεικνύοντας πολιτιστικές τάσεις και φέτες ζωής. Από τις μάσκες που παραπέμπουν σε πρωτόγονες τελετές ώς τα βίντεο που προβάλλονται στις μικρές σκοτεινές αίθουσες, το ΕΜΣΤ αγκάλιασε τη μεγάλη βεντάλια σύγχρονης έκφρασης και την ανέδειξε: με το βαμμένο λευκό εσωτερικό του κτιρίου να λούζεται από το αθηναϊκό φως έτσι όπως μπαίνει από τα παράθυρα.

Η documenta 14 παρέχει μια διπλή ευκαιρία τόσο επίσκεψης στο Μουσείο που πρόσφατα άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό όσο και προσέγγισης ενός προβληματισμού που κινείται πέρα από καλλιτέχνες και καλλιτεχνικά κινήματα.

Δεν είναι τυχαία η επιτυχία της documenta 14, από το 1955 που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην έδρα της, την πόλη Κάσελ της Γερμανίας. Με επίκεντρο τα δυτικοευρωπαϊκά ρεύματα, η έκθεση αυτή συνομιλεί με την πόλη, «κινείται» και εξελίσσεται, έχοντας την ίδια «απαίτηση» και από τον επισκέπτη.

Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην πρώτη αυτή συνεργασία του Κάσελ με μιαν άλλη πόλη, την Αθήνα εν προκειμένω, ήρθαν ειδικά στην Ελλάδα περισσότεροι από έξι χιλιάδες άνθρωποι: καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, κριτικοί, εκπρόσωποι ιδρυμάτων ή απλοί λάτρεις.

Πέρα από τα δικά της «ντοκουμέντα», η έκθεση γίνεται και η ίδια απόδειξη της καλής μας πλευράς. Ενα καινούργιο μουσείο και μια άρτια, όπως όλα δείχνουν ώς τώρα, οργάνωση.

Τελευταία Νέα