Από τα χείλη του ΔΝΤ κρέμεται η κυβέρνηση, με το Ταμείο να έχει μεταβληθεί αίφνης σε φίλο της Ελλάδας από αντίπαλός της. Ο ξαφνικός έρωτας έχει ως αποτέλεσμα η Αθήνα να προσβλέπει τελικά στην πλήρη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, αφήνοντας έτσι πίσω της τη ρητορεία περί εκδίωξής του ή τις αιτιάσεις έις βάρος του για καθυστερήσεις στην αξιολόγηση.
Ο λόγος είναι καθαρά ωφελιμιστικός και δεν είναι άλλος από τη στάση του ΔΝΤ, το οποίο και τη διευθέτηση του χρέους θέτει ως προϋπόθεση για επιστροφή στην Αθήνα, και την αναθεώρηση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα προβάλλει στις συζητήσεις με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Παράγοντες οι οποίοι, αν μη τι άλλο, εξυπηρετούν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς στη συγκεκριμένη φάση.
Αυτό βεβαίως δεν αναιρεί τις διαφορές που χωρίζουν Αθήνα – Ουάσιγκτον, καθώς οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για μεταρρυθμίσεις και διαρκή λιτότητα στην Ελλάδα είναι εκπεφρασμένες. Και οι εκπρόσωποι του Ταμείου, άλλωστε, αναμένεται να είναι οι πιο σκληροί παίκτες στην εκ του σύνεγγυς διαπραγμάτευση που θα ξεκινήσει και πάλι σε αθηναϊκό έδαφος την ερχόμενη εβδομάδα, με την επιστροφή των εκπροσώπων των δανειστών, για να κλείσει το staff level agreement και να δοθεί το έναυσμα για την ψήφιση των μέτρων της συμφωνίας.
Στην Ουάσιγκτον μεταβαίνουν για την εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ που ξεκινά την Παρασκευή Ευκλείδης Τσακαλώτος και Γιώργος Χουλιαράκης. Οι εκτιμήσεις του Ταμείου για την ελληνική οικονομία, οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν χθες, είναι γεγονός ότι προβληματίζουν την κυβέρνηση, αφού τα στοιχεία για την ανάπτυξη είναι χαμηλότερα από την κυβερνητική εκτίμηση. Ομως, από την πλευρά της Αθήνας θεωρείται πως τα μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ έχουν ήδη κλειδώσει και δεν θα υπάρξουν πρόσθετες απαιτήσεις. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο, άλλωστε, είναι το μόνο που τρομάζει το Μαξίμου, αφού το σχέδιο ολοκλήρωσης της αξιολόγησης και το χρονοδιάγραμμα της συνολικής συμφωνίας βασίζονται στον «αρραβώνα» της Μάλτας. Σύμφωνα με αυτόν, όλα πρέπει να έχουν τελειώσει το αργότερο έως το Eurogroup της 22ας Μαΐου, εάν δεν υπάρξει δυνατότητα για έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης νωρίτερα –όπως θα επιδιώξει η κυβέρνηση.
Σε ό,τι αφορά το χρέος και τις διαφωνίες μεταξύ ΔΝΤ – Βερολίνου, στην κυβέρνηση αισιοδοξούν ότι οι παρασκηνιακές επαφές που βρίσκονται σε εξέλιξη μπορούν να λειάνουν τις γωνίες και να οδηγήσουν τελικά σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, η οποία θα σηματοδοτήσει την επιστροφή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα.
ΑΛΛΑΓΗ ΑΤΖΕΝΤΑΣ. Την ίδια στιγμή, ο σχεδιασμός Τσίπρα επιμένει πως το «αντίδοτο» για τη φθορά της κυβέρνησης και την αλλαγή της ατζέντας είναι η στροφή στην καθημερινότητα. Ετσι, ο χρόνος τρέχει ήδη για τον προγραμματισμό νομοθετικών πρωτοβουλιών και θεσμικών παρεμβάσεων, ούτως ώστε να αρχίσουν να φτάνουν στη Βουλή νομοσχέδια σχεδόν παράλληλα με τα μέτρα – φωτιά της συμφωνίας. Στο πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμούν πως σε δύσκολη θέση βρίσκεται μόνο η ΝΔ που επιμένει να ζητάει εκλογές, καθώς αυτές, με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, απομακρύνονται από τον ορίζοντα. Μαζί με την πόλωση που φέρνουν οι Εξεταστικές και Προανακριτικές Επιτροπές με το άνοιγμα της Βουλής, αυτά θα είναι και τα επιχειρήματα με τα οποία θα οπλιστούν οι κυβερνητικοί βουλευτές ως αντίλογο για τα μέτρα.
Εν πάση περιπτώσει, η πορεία των πολιτικών πραγμάτων τους επόμενους μήνες περνά μέσα από τη σταθεροποίηση της οικονομίας, η οποία δεν μπορεί να επέλθει παρά μόνο μέσα από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό, και εφόσον έχει επιτευχθεί και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, μπορούν να καλλιεργηθούν προσδοκίες για επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων της διετίας 2019-2020, ιδίως αν βοηθήσουν οι πολιτικοί συσχετισμοί στην Ευρώπη. Αυτή, όμως, είναι μια συζήτηση που θα γίνει σε δεύτερο χρόνο και εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά στις επόμενες 15-20 μέρες, αρχής γενομένης από την εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ.
