Σε μαγική εικόνα τείνει να μετατραπεί το περιβόητο Υπερταμείο που έχει αποκτήσει μεν ηγεσία, όχι όμως και περιεχόμενο. Ουδείς μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια πότε ακριβώς θα λειτουργήσει, αφού άλλες υποχρεώσεις εκκρεμούν και άλλες έχουν ολοκληρωθεί οριακά και εντελώς τυπικά.

Παρότι υποτίθεται ότι η αξιολόγηση βρίσκεται ένα βήμα προτού κλείσει, πάμπολλα προαπαιτούμενα γύρω από το Υπερταμείο και τις ιδιωτικοποιήσεις τα οποία η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να υλοποιήσει εδώ και καιρό, παραμένουν ακόμη σε εκκρεμότητα.
Η σύσταση της Εταιρείας Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ) στην οποία θα ενταχθούν οι ΔΕΚΟ, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα καθυστερήσεων: η τύχη της αγνοείται. Ούτε έχει στελεχωθεί ούτε έχει συμφωνηθεί ο εσωτερικός κανονισμός που θα διέπει τη λειτουργία της ούτε κανείς γνωρίζει επακριβώς την πλήρη λίστα με τις επιχειρήσεις που θα απορροφήσει.

Τόσο η τρίτη λίστα με τις κρατικές εταιρείες που προορίζονται να μεταβιβαστούν στην ΕΔΗΣ όσο και ο εσωτερικός της κανονισμός συνιστούν σημεία τριβής μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών. Η οριστικοποίησή τους σκοντάφτει στη δυσφορία αρκετών υπουργών να απολέσουν την πολιτική επιρροή στις επιχειρήσεις που θα φύγουν από το χαρτοφυλάκιό τους. Ενδεχομένως μάλιστα ο εσωτερικός κανονισμός να προκαλεί ακόμη μεγαλύτερες αναταράξεις από την επίμαχη λίστα, καθώς θα περιγράφει τις σχέσεις των ΔΕΚΟ που θα μεταφερθούν στην ΕΔΗΣ με τη διοίκηση του Υπερταμείου όπως και με το ελληνικό Δημόσιο. Οσο πιο αυστηρός είναι τόσο μικρότερο περιθώριο πολιτικών παρεμβάσεων στις ΔΕΚΟ θα αφήνει στους υπουργούς.

ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΟΥΝ. Ο κατάλογος των δημοσίων επιχειρήσεων της τρίτης κατά σειρά λίστας έχει αλλάξει αρκετές φορές τις τελευταίες εβδομάδες. Εχουν ενταχθεί και αφαιρεθεί πολλές από τις κρατικές συμμετοχές και υπό εκκαθάριση επιχειρήσεις του αρχικού κειμένου, το οποίο περιελάμβανε από τον Οργανισμό Κεντρικής Αγοράς Αθηνών, την Κεντρική Αγορά Θεσσαλονίκης και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, μέχρι τη ΛΑΡΚΟ, τη Διώρυγα της Κορίνθου, τη ΓΑΙΑΟΣΕ, ποσοστά του ΔΕΣΦΑ (34%), του αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος (25%) κ.ά.

Είναι και άλλα όμως τα προαπαιτούμενα που εκκρεμούν και δείχνουν ότι η κυβέρνηση υλοποιεί με μισή καρδιά οτιδήποτε αφορά ιδιωτικοποιήσεις, παλαιές και νέες. Τέτοιο είναι το Ελληνικό όπου η υποχρέωση είναι σαφής. «Οι ελληνικές Αρχές από κοινού με τους επενδυτές οφείλουν να κλείσουν το θέμα των διατηρητέων κτιρίων και αρχαιολογικών θεμάτων, το Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης να εκδώσει απόφαση πάνω στο προτεινόμενο Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης, αυτό να τεθεί σε διαβούλευση, καθώς επίσης να υιοθετηθεί νέο πλαίσιο για την έκδοση άδειας καζίνου». Τίποτα από αυτά δεν έχει επιτευχθεί, παρά τις εδώ και μήνες εξαγγελίες των αρμοδίων ότι το σίριαλ οδεύει στο τέλος του.

ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ ΔΕΣΦΑ. Αλλο παράδειγμα αφορά την πώληση του διαχειριστή των δικτύων φυσικού αερίου ΔΕΣΦΑ, που έχει ολοκληρωθεί τυπικά αλλά όχι ουσιαστικά. Ο Γιώργος Σταθάκης έπειτα από αρκετή περιπλάνηση σε άλλα μοντέλα επανήλθε τελικά στο αρχικό σχέδιο, της πώλησης του 66%, αλλά η επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού ακόμη αναμένεται.

Ενδειξη της κυβερνητικής απροθυμίας ως προς τις αποκρατικοποιήσεις είναι και η κωλυσιεργία για την έγκριση του αναθεωρημένου προγράμματος του ΤΑΙΠΕΔ, που παραμένει επί μήνες φάντασμα όπως ακριβώς και το Υπερταμείο. Επρόκειτο να εγκριθεί διά περιφοράς από τους εμπλεκόμενους υπουργούς, έτσι τουλάχιστον είχε συμφωνηθεί σε μια από τις τελευταίες συνεδριάσεις του ΚΥΣΟΙΠ στα τέλη Μαρτίου. Ακόμη όμως δεν έχει εγκριθεί ούτε γνωρίζει κανείς το πότε θα γίνει. Το μόνο που έχει εφαρμοστεί –κι αυτό επειδή είναι προαπαιτούμενο –αφορά τις προκηρύξεις για πρόσληψη συμβούλων σε πέντε από τους οκτώ διαγωνισμούς-κλειδιά του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων. Δηλαδή για ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΟΤΕ, ενώ εκκρεμούν οι προκηρύξεις για ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.