Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί αισθάνθηκα ότι εκεί βρήκα τον ζωτικό μου χώρο.
Η πρώτη παράσταση που θυμάμαι είναι ο «Οδυσσεβάχ» της Ξένιας Καλογεροπούλου στο θέατρο Πόρτα. Τότε βέβαια δεν ήξερα ούτε ποιανού είναι το έργο, ούτε που βρίσκομαι. Θυμάμαι τα τεράστια γαλάζια πανιά που χρησιμοποιούσαν οι ηθοποιοί για να δημιουργήσουν τη θάλασσα μέσα στην οποία κι εγώ ταξίδευα.
Ο πρώτος ρόλος της ζωής μου ήταν στο νηπιαγωγείο στο Μέγαρο της Δούκισσας Πλακεντίας στο έργο «Οι γάμοι του Φίγκαρο». Πρώτος ρόλος επαγγελματικά ήταν στην παράσταση «52 λεπτά» σε σκηνοθεσία Στέλιου Παυλίδη στο θέατρο «Θησείον». Ήταν μια σύνθεση κειμένων των Σάρα Κέιν, Μπέρνχαρτ και Φασμπίντερ.
Αν δεν έκανα θέατρο μάλλον θα έκανα έρευνα σε κάποιο Πανεπιστήμιο στον τομέα της Κβαντικής Φυσικής.
Μια συμβουλή από τον δάσκαλό μου Στέλιο Παυλίδη είναι ότι έχει μεγαλύτερη αξία να ακούς, παρά να μιλάς. Τόσο στη ζωή όσο και στη σκηνή.
Πάνω στη σκηνή νοιώθω την αδρεναλίνη και τη θερμοκρασία μου να ανεβαίνουν, τα ένστικτά μου να ξυπνούν, να φοβάμαι, να νιώθω ατρόμητη, να είμαι ευτυχισμένη και βαθιά μελαγχολική ταυτόχρονα. Νιώθω να γίνονται ανάγλυφες όλες μου οι αντιφάσεις.
Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχει συμβεί στο θέατρο: Αυτές οι στιγμές, τα λίγα δευτερόλεπτα που στο θέατρο τα λένε «σεντόνι», όπου δεν ξέρεις που είσαι, τί κάνεις, τί έχεις να πεις και γιατί. Όλη η θεατρική σύμβαση προς στιγμή μοιάζει μάταιη και αστεία. Κι εσύ εντελώς εκτεθειμένος και γυμνός απέναντι στον θεατή που περιμένει. Μέχρι που είτε η παρουσία του συμπαίκτη, είτε η ίδια η ενέργεια που πυκνώνει, σε ξανα-τοποθετεί εκεί που πρέπει να είσαι. Μαγικά τρομακτική στιγμή.
Η παράσταση που πάντα θα θυμάμαι είναι oι «Πέρσες» του Αισχύλου στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου.
Το θέατρο για μένα είναι πορεία ζωής.
Ονειρεύομαι να ζήσω μια γεμάτη από όλα ζωή.
Info
Η Ηλιάνα Μαυρομάτη είναι φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Πατρών στο τμήμα θεατρικών σπουδών. Αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου “Ίασμος” το 2007. Παρακολούθησε ένα ετήσιο master class υποκριτικής με τους Μ. Μαρμαρινό, Σ. Παυλίδη, Ρ. Πατεράκη, Δ. Μαυρίκιο και Α. Στελλάτου. Για περίπου πέντε χρόνια αποτέλεσε μέλος της ομάδας Νάμα και του Θεάτρου Επί Κολωνώ, συμμετέχοντας σε παραστάσεις και παρακολουθώντας εντατικά τα εργαστήρια υποκριτικής με βάση τον αυτοσχεδιασμό και το σύστημα Στανισλάβσκι της Ελένης Σκότη.
Αργότερα συνεργάστηκε με τους Κ. Φιλίππογλου, Δ. Τάρλοου, Θ. Μοσχόπουλο κ.ά.
Το 2015 σκηνοθέτησε για πρώτη φορά την παράσταση «Kiska» που παρουσιάστηκε από την ομάδα Chameleon στο θέατρο Beton 7.
Στον κινηματογράφο πρωταγωνίστησε στην ταινία «Οι Αισθηματίες» του Νικόλα Τριανταφυλλίδη, ενώ έχει συμμετάσχει σε αρκετές μικρού μήκους ταινίες.
Στην τηλεόραση έχει συνεργαστεί με τους Όλγα Μαλέα, Παναγιώτη Πορτοκαλάκη, Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο και τον Πάνο Κοκκινόπουλο σε επεισόδια της σειράς «10η εντολή».
Αυτό το διάστημα πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17» που παρουσιάζεται στο θέατρο Επί Κολωνώ, ενώ μόλις ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις του έργου «Λεωφορείο ο Πόθος» σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη, στο οποίο ερμήνευσε τον ρόλο της Στέλλας.
www.facebook.com/ilianamavromatipage/