«Αίμα από το αίμα μου»: Πόσο ευχάριστο να διαπιστώνει κανείς πως το νεανικό θράσος δεν έχει εγκαταλείψει έναν δημιουργό που, στις αρχές της καριέρας του, ξεχώριζε (και) γι’ αυτό. Ο Μάρκο Μπελόκιο, που άρχισε την καριέρα του με το «Γροθιές στη τσέπη» το 1965, ένα πραγματικό αριστούργημα, έδειχνε να χάνει κάπως τον προσανατολισμό του στη δεκαετία του ’80 (αν και πάλι ενόχλησε αρκετούς με τον «Διάβολο στο κορμί της»). Εδώ όμως επιστρέφει με σαρδόνια διάθεση, σε μια ιστορία που κινείται θεαματικά σε δυο χρονικά ταμπλό: στον 17ο αιώνα (όπου ένας ιερέας καλείται από την Ιερά Εξέταση να εξαναγκάσει την αδελφή Μπενεντέτα σε παραδοχή σατανικών πρακτικών) και στο σήμερα όπου στον ίδιο χώρο (που τώρα ετοιμάζεται να αγοράσει ένας ρώσος επιχειρηματίας) ζει ένας γέρος που φημολογείται πως είναι βρικόλακας! Απ’ αυτή τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στις δυο εποχές, ο Μπελόκιο εντοπίζει και την τρυφεράδα αλλά και το πικρόχολο εκεινο χιούμορ που αγαπήσαμε στις πρώτες του δουλειές. Ενα αποστομωτικό επίτευγμα.
Βαθμοί: 7
«Ηνωμένες Πολιτείες της Αγάπης»: Η Πολωνία του 1990, μια χώρα σε μεταβατική περίοδο, από το άκαμπτο καθεστώς του παρελθόντος σε ένα φαινομενικά καλύτερο, αλλά πάντα αβέβαιο μέλλον. Σε αυτό τον καμβά, ο Τόμας Βασιλέφσκι τοποθετεί τέσσερις γυναίκες: Η πρώτη, νεαρή μητέρα, παγιδευμένη σε ένα δυστυχισμένο γάμο. Η δεύτερη, λυκειάρχισσα ερωτευμένη με τον πατέρα μιας μαθήτριάς της. Η τρίτη, δασκάλα της ρωσικής γλώσσας (ένα επάγγελμα που, προφανώς, δεν βρίσκεται πια σε ζήτηση!), ερωτευμένη με τη γειτόνισσά της –η οποία με τη σειρά της κυνηγά το δικό της όνειρο: μια καριέρα στο μόντελινγκ. Σεναριακά οι εκπλήξεις είναι λίγες. Οι αιχμές του δράματος υπάρχουν για να εκθέσουν μια πραγματικότητα –αλλά ο όποιος πολιτικός στοχασμός προκύπτει από το δράμα μένει στα μισά, κυρίως επειδή το φιλμ επικεντρώνεται στον έρωτα ως άλλη μια επαναστατική πλάνη. Ο Κισλόφσκι, ενδεχομένως, θα το εκτιμούσε.
Βαθμοί: 7
«Ares: Κίνδυνος στο Παρίσι»: B-movie με πολιτική «επίστρωση», γυρισμένο με επαγγελματισμό αλλά δίχως χολιγουντιανό λούστρο, με πιο θετικό στοιχείο τον ήρωα του: Ο Αρης, ένας παλαιστής που εργάζεται σε μια μελλοντική κοινωνία όπου η Γαλλία, με 10 εκατομμύρια άνεργους κατοίκους, αποτελεί μια από τις νέες χώρες κάτω από το όριο της φτώχειας, αναγκάζεται να πάρει θέση. Η δράση αρχίζει, είναι απλοποιημένη και αιματηρή (όπως σε κάθε b-movie) ενώ η διάρκεια δεν ξεπερνά τα 80 λεπτά. Ολα στη θέση τους δηλαδή.
Βαθμοί: 5
«Life»: Αστροναύτες φτάνουν στον Αρη για να ανακαλύψουν πως, δυστυχώς, εκείνο το νέο είδος ζωής που ανακάλυψαν (και ήταν τόσο χαρούμενοι γι’ αυτό) υπήρξε η αιτία αφανισμού κάθε ζωντανού οργανισμού στον πλανήτη του. Ενα νέο «Alien» με άλλα λόγια, για να μην κοροϊδευόμαστε. Γιατί μπορεί τα εφέ να είναι εξαιρετικά, μπορεί ο Τζέικ Γκίλενχαλ να αποδίδει όπως πάντα τα μέγιστα, αλλά σχεδόν όλα δείχνουν προβλέψιμα.
Βαθμοί: 5
Ο Νόρμαν χαρίζει ένα
ζευγάρι παπούτσια στον τπουργό Εμπορίου του Ισραήλ Μίσα. Επειδή έτσι θέλει. Χρόνια αργότερα ο Μίσα θα γίνει πρωθυπουργός και σε μια σύσκεψη θα συναντήσει ξανά τον Νόρμαν. Σε μια κίνηση του Μίσα, ο Νόρμαν (δηλαδή ο Ρίτσαρντ Γκιρ) θα γίνει το πρόσωπο της ημέρας. Ενας «Κύριος Τσανς» για τη νέα χιλιετία. Μόνο που ο Τζόζεφ Σένταρ που σκηνοθετεί δεν διαθέτει το βάθος σκέψης ενός Χαλ Ασμπι. Αξίζει όμως να ιδωθεί για την ερμηνεία του Γκιρ: Ο ρόλος δεν προσφέρεται για πολλά, ο ίδιος όμως είναι υπέροχος.
Βαθμοί: 4
«Πέντρο Νούλα»: Σφοδρό τροχαίο αφήνει νεαρό άνδρα με ένα ιταλικό διαβατήριο, ένα σπασμένο τηλέφωνο, μια επιταγή και τη φωτογραφία μιας άγνωστης γυναίκας, αλλά χωρίς ίχνος ανάμνησης του ποιος είναι στην πραγματικότητα. Μετά το «Μπιγκ Χιτ» και τον «Γιο του Τσάρλι», ο Κάρολος Ζωναράς προσεγγίζει με περισσότερη προσοχή τους κώδικες του νουάρ –η ασπρόμαυρη ταινία του όμως παραμένει αταξινόμητη. Εχει τη θέση της στο ελληνικό τερέν.
Βαθμοί: 4
«Θα πέσει η νύχτα»: Συγκλονιστικές οι εικόνες στο ντοκιμαντέρ που είναι φτιαγμένο με το κινηματογραφικό υλικό που σκηνοθέτησαν οι Αλφρεντ Χίτσκοκ και Σίντνεϊ Μπέρνσταϊν στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Βαθμοί: 7
«Τα μυστήρια του Ιερώνυμου Μπος»: Αξιοθαύμαστο και το δεύτερο ντοκιμαντέρ της εβδομάδας, όπου καλλιτέχνες και τεχνοκριτικοί προσπαθούν να ξεδιαλύνουν τα μυστικά του «Κήπου των επίγειων απολαύσεων»
Βαθμοί: 7
Μαζί με όλα αυτά, έχουμε την τελευταία ταινία του Αντρέι Βάιντα («Afterimage») και ένα παιδικό, το «Μπάντι, ο ροκ σταρ».
