Φταίνε πράγματι τα μέσα. Οχι όμως επειδή παραποιούν, κατασκευάζουν, διαστρεβλώνουν, εν γένει παραπληροφορούν. Το κάνουν κι αυτό μερικά μέσα, μερικές φορές. Εκείνο που κάνουν όλα τα μέσα, όμως, σοβαρά και κίτρινα, και κυρίως βέβαια τα τηλεοπτικά, είναι να φιλοξενούν προσβλητικούς ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή οι προσβολές τους συζητιούνται, προκαλούν αντιδράσεις και ανεβάζουν θεαματικότητες.

Με τον Δημήτρη Καμμένο κανονικά θα έπρεπε να έχουμε τελειώσει ύστερα από εκείνη την ανάρτησή του στο twitter για το Αουσβιτς. Ηταν λίγο πριν από το δημοψήφισμα του 2015 και ο βουλευτής των ΑΝΕΛ ανέβασε μια φωτογραφία της πύλης του στρατοπέδου, αντικαθιστώντας την ιστορική επιγραφή με τη φράση «Μένουμε Ευρώπη». Μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, είπε διάφορες δικαιολογίες, τη μια χειρότερη από την άλλη, αλλά δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη. Τι να πεις κατόπιν αυτού μαζί του;

Είναι βέβαια βουλευτής. Ας τον χαίρονται λοιπόν αυτοί που τον ψήφισαν. Ας πίνουν τσίπουρα μαζί του κι ας τον ακούνε να αγορεύει για τα «ξεφτιλισμένα γκέι παρέιντ» και για τους 2.500 Εβραίους που εργάζονταν στους Δίδυμους Πύργους και κατά σύμπτωση δεν πήγαν να δουλέψουν την 11η Σεπτεμβρίου. Ακόμη κι ο Πρωθυπουργός, ακόμη κι ο Πάνος Καμμένος, αναγκάστηκαν να ψαλιδίσουν σε χρόνο-ρεκόρ τις υπουργικές του φιλοδοξίες ύστερα από εκείνα τα tweets. Κι εμείς λέμε, δεν πειράζει, μιλήστε μας για την οικονομία;

Πράγματι, αφού κατήγγειλε τον Σημίτη επειδή είναι μπαλαντέρ σκανδάλων, τον Φίλη επειδή θέλει να συγκυβερνήσει με τους βρώμικους και τη Βάκη επειδή χαρακτήρισε ψευδοθαύμα το Αγιο Φως, ο Δημήτρης Καμμένος αποφάσισε να ασχοληθεί με τις συντάξεις. Και για να δικαιολογήσει τις νέες περικοπές, είπε ότι είναι προτιμότερο να παίρνει το κράτος ένα εκατοστάρικο από τον παππού, παρά να του το παίρνει ο εγγονός του για να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι. Μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, διόρθωσε το εκατοστάρικο με εικοσάρικο και τον τεμπέλη εγγονό με τον συνήθη ένοχο Σόιμπλε. Κι αυτός πέρασε καλά κι εμείς καλύτερα;

Η ΚΝΕ ανέβηκε στα κάγκελα. Να ο εργασιακός μεσαίωνας, να η αντιλαϊκή ΕΕ, να οι Πάγκαλοι και οι Ντεϊσελμπλούμ. Μα το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Η περισπούδαστη ανάλυση με τον παππού δεν ανήκει στον υπουργό Οικονομικών, δεν ανήκει καν σε ένα μέλος της κυβέρνησης, αλλά σε έναν βουλευτή που οφείλει τη δημοτικότητά του ακριβώς στο γεγονός ότι προκαλεί με όποια ευκαιρία του δοθεί. Αύριο θα εκφράσει άποψη για το πόσο συχνά πρέπει να κάνουμε σεξ ώστε να λειτουργεί σωστά η οικονομία. Θα οργανώσουμε στρογγυλό τραπέζι;

Ναι, φταίμε όλοι μας που προβάλλουμε τέτοιους ανθρώπους. Και πρώτος εγώ, με τη σημερινή στήλη. Ζητώ συγγνώμη.