Ετρεχε να κρυφτεί κάτω από το πιάνο όταν άκουγε να παίζει το τραγούδι από τη «Λιλιπούπολη» με τους στίχους «πώς μ’ αρέσει η ιστιοπλοΐα όταν έχει 12 μποφόρ». Είναι η πρώτη μουσική ανάμνηση για τον Πέτρο Μάλαμα από την παιδική του ηλικία. Το «ταξίδι» του τον έβγαλε στον κόσμο της τέχνης. Εκανε το πέρασμά του από τον χώρο της υποκριτικής με σπουδές και παραστάσεις, αλλά η μουσική τού έδειξε τον προορισμό του. Υπάρχει άλλωστε, όπως λέει ο ερμηνευτής του νέου δίσκου «Κοιτάσματα» –στίχοι Πάνος Δημητρακόπουλος, μουσική Λεωνίδας Μπαλάφας -, ένα σημείο που τον έσπρωξε στο τραγούδι: «Γεννήθηκα και άκουγα τον μπαμπά μου να παίζει και να τραγουδά. Εμαθα να κοιμάμαι και να ξυπνάω με αυτό. Οταν τα πράγματα με έφταναν στα όριά μου, επέστρεφα σ’ εκείνο τον τόπο που είχα παράδεισο στην παιδική μου ηλικία». Ο γιος του Σωκράτη Μάλαμα αναζητά τη θέση του στη μουσική, προτείνοντας τον δικό του κόσμο. Ψηλάφισε το σύμπαν του θεάτρου που τον γοήτευε και δεν αισθάνεται ότι ο χρόνος που αφιέρωσε εκεί τον καθυστέρησε από το τραγούδι. Αλλωστε, όπως λέει, «οι σπουδές και οι άνθρωποι που συνάντησα στο θέατρο είναι στην καρδιά της καρδιάς μου. Υπάρχει μια εντύπωση λες και άφησα το θέατρο, λες και άφησα το τραγούδι για να κάνω κάτι άλλο διαφορετικό. Τελικά δεν είναι πολύ μακριά όσο φαίνεται. Αλλωστε όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή».
Ομως τι παραπάνω του δίνει η μουσική από την υποκριτική; «Το τραγούδι έχει αντικειμενικούς σκηνοθέτες. Το κουρδιστήρι και τον μετρονόμο. Αυτή η νομοτέλεια μου δίνει μιαν αίσθηση ελευθερίας». Τα «Κοιτάσματα» είναι ο δεύτερος δίσκος του Πέτρου Μάλαμα. Στον προηγούμενο με τίτλο «Καναδέζα» κατέγραψε μέσα από δικούς του στίχους και μουσική την περιπλάνησή του στον Καναδά. Είχε φτάσει στο Βανκούβερ ως «ερωτικός» μετανάστης. Τώρα έδωσε τη στιχουργική και συνθετική πρωτοβουλία σε άλλους δημιουργούς. Φόβος, αγωνία, κούραση; «Εψαχνα να βρω έναν κοινό τόπο και ήρθαν ο Πάνος Δημητρακόπουλος και ο Λεωνίδας Μπαλάφας να θέσουν τα τραγούδια τους στη διάθεσή μου. Τα άκουσα και συγκινήθηκα. Αυτό έφτανε για να τα πάρω πάνω μου και να τα φέρω εις πέρας». Ποια ήταν η αντίδραση του πατέρα του που, όπως λέει, είναι δύσκολος ακροατής και δεν του χαρίζεται; «Του αρέσει να με βλέπει να πελαγοδρομώ, όταν πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο. Τότε είναι σύντροφος και σύμβουλος γύρω από όλα αυτά. Μπροστά μου δεν έχει κολακευτικά σχόλια, αλλά μαθαίνω ότι σε άλλους εξομολογείται τα καλύτερα».
