Για όσους δεν κατάλαβαν, το ΔΝΤ επιβεβαίωσε ό,τι είχε προαναγγείλει: η Ελλάδα δεν θα πιάσει τον στόχο του 2018.
Πόσο υπολείπεται ο στόχος σύμφωνα με το ΔΝΤ; 2,7 δισ. Πόσα μέτρα χρειάζεται να ληφθούν για να τον πιάσουμε; Υπό συζήτηση.
Ακούω διάφορους παρακεντέδες να λένε ότι το ΔΝΤ πέφτει έξω στις προβλέψεις του. Ναι, πέφτει. Και;
Από τη στιγμή που κυβέρνηση και δανειστές συμφώνησαν (και επιβεβαίωσαν πρόσφατα…) ότι το θερμόμετρο είναι το ΔΝΤ, τότε τον δικό του υδράργυρο θα εμπιστευτούν.
Οποιος διαφωνεί μπορεί να γράψει άρθρο να δημοσιοποιήσει τη διαφωνία του.
Πάμε παρακάτω.
Τι μέτρα θα ζητήσει το ΔΝΤ; Ηδη στην τρέχουσα διαπραγμάτευση (και προαναγγέλλοντας ουσιαστικά ότι υπάρχει πρόβλημα για το 2018…) ζήτησε να έλθουν μπροστά τα μέτρα του 2019.
Δηλαδή οι συντάξεις να κοπούν την 1η Ιανουαρίου 2018 αντί για την 1η Ιανουαρίου 2019.
Εχω την αίσθηση ότι το αίτημα θα επανέλθει, εκτός αν προτιμηθεί το αφορολόγητο. Ή κάτι άλλο…
Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση θα πιεστεί πλέον να πάρει μέτρα για το 2018 κι όχι για το 2019 –όταν, σύμφωνα με τον Ζουράρι, «ποιος ζει, πεθαίνει»…
Κι επειδή έως τώρα τον τελευταίο λόγο έχει πάντα το ΔΝΤ, ακούω βερεσέ τα ηρωικά «όχι!» της κυβέρνησης.
Ερώτημα κρίσεως –που είναι όλα τα λεφτά: Αντέχει η κυβέρνηση να πάρει νέα μέτρα για το 2018, δηλαδή να τα ψηφίσει προσεχώς; Οπως τους κόβω, δεν αντέχουν να πάνε ούτε έως το περίπτερο για εφημερίδα!
Η κυβέρνηση διεκδικεί απλώς να μη νομοθετήσει προκαταβολικά αλλά να εμπιστευτούν τη διαδικασία του κόφτη που θα ενεργοποιηθεί τον Απρίλιο 2019. Δηλαδή, να μην της τραβήξουν άμεσα το χαλί ώστε να μείνει άλλον έναν χρόνο στην εξουσία και να κάνει εκλογές μέσα στο 2018 για να τα φορτώσει όλα στον Μητσοτάκη.
Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι δεν θα το πετύχει.
Νομίζω ότι οι δανειστές (πλην ίσως του Μοσκοβισί που είναι αούα…) έχουν κουραστεί μαζί της κι επιπροσθέτως θεωρούν ότι μια νέα και ισχυρή κυβέρνηση θα έχει το πολιτικό κεφάλαιο για να επιβάλει όσα συμφωνηθούν.
Αλλά ας μη βιαζόμαστε. Δεν φτάσαμε ακόμη εκεί.
Προς το παρόν ο Πρωθυπουργός έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μια ηρωική έξοδο τον Οκτώβριο και μια λιγότερο ηρωική την επόμενη άνοιξη.
Το λαδάκι τελείωσε και η εθνική συνεισφορά πλέον του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι βοηθάει να καταστεί ακόμη πιο ισχυρή η επόμενη κυβέρνηση.
Αν φυσικά γίνουν εκλογές.
Αλήθεια, παιδιά (κι επειδή σήμερα έχουμε επέτειο…), από τη Βενεζουέλα υπάρχει κάτι νεότερο;