Δυο άνδρες. Και οι δυο νέοι, παρά την εικοσαετία που τους χωρίζει. Ο ένας στην ακμή των σαράντα, ο άλλος στην ακμή των είκοσι χρόνων του. Και οι δύο ζουν το όνειρό τους. Ο μεγαλύτερος φαίνεται ότι είχε φροντίσει από νωρίς να κάνει το όνειρό του σχέδιο δράσης. Για τον μικρότερο η ζωή έκανε σχέδια που ο ίδιος δεν είχε καν ονειρευτεί. Και οι δύο στην επικαιρότητα εντός και εκτός συνόρων. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάννης Αντετονκούμπο.
Τον Αντετονκούμπο επέλεξε μια από τις μεγαλύτερες διεθνώς εταιρείες αθλητικών ειδών για πρωταγωνιστή της διαφημιστικής καμπάνιας της με τίτλο «Come out of nowhere». Λίγα δευτερόλεπτα διαρκεί το σποτ που διατρέχει τη ζωή ενός αγοριού που «βγήκε από το πουθενά» για να φτάσει, μέσα σε 10 χρόνια από τότε που έπιασε για πρώτη φορά στα χέρια του μπάλα τού μπάσκετ, στην αφρόκρεμα του ΝΒΑ. Κάθε φράση στο φιλμάκι κι ένα «τρίποντο» στον αγώνα κόντρα σε μια προαποφασισμένη, από άλλους, ζωή. Οι γονείς που ήρθαν μετανάστες από τη Νιγηρία. Η οικογένεια που πουλούσε γυαλιά στους δρόμους για να ζήσει. Τα παιδιά που φορούσαν εναλλάξ το ίδιο ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Το τυχαίο συναπάντημα με τη μεγάλη ευκαιρία. Το πείσμα για τη νίκη. Η σκληρή προπόνηση, η επιτυχία, η αναγνώριση, η πίστη στον εαυτό του. «Κανείς δεν μπορεί να παίξει με τον τρόπο που παίζω εγώ» λέει στην καμπάνια. Εγωιστικό; Μπορεί. Αληθινό όμως. Το αμερικανικό όνειρο, το ελληνικό, το νιγηριανό; Οπως και να το πούμε, είναι το όνειρο ενός παιδιού αποκλεισμένου από τα κοινωνικά σκορ. Ο Γιάννης Αντετονκούμπο δεν συμμετείχε σε κομματικά κινήματα «για μια καλύτερη ζωή». Είναι όμως ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί κάποιος να κάνει εφικτό το ανέφικτο και τη δική του ζωή καλύτερη.
Ο Αλέξης Τσίπρας συμμετείχε από έφηβος σε αγώνες, σε πορείες, σε καταλήψεις, σε κινήματα που υπόσχονταν μια καλύτερη ζωή. Και με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός. Προφανώς κι αυτός «βγήκε από το πουθενά» κι έκανε τη δική του ζωή καλύτερη. Οχι όμως σπάζοντας προαποφασισμένους και απαγορευτικούς, για τον ίδιον, κανόνες αλλά προαποφασίζοντας απαγορευτικούς κανόνες για τις ζωές των άλλων. Κάνοντας έτσι ανέφικτο το εφικτό. Πάντα για τους άλλους. Και αποκλείοντας μια ολόκληρη κοινωνία από τα σκορ της ζωής. Ο Γιάννης μάς έδειξε πως, αν προσπαθήσεις, κάνεις την αυταπάτη πραγματικότητα. Ο Αλέξης την έκανε επιχείρημα και δικαιολογία.
Λένε πως ο χειρότερος τρόπος για να σε εκδικηθούν τα όνειρά σου είναι να πραγματοποιηθούν. Να το πούμε διαφορετικά; Από τον τρόπο που θα πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου εξαρτάται το αν θα σε εκδικηθούν. Και για να το πούμε ακόμη πιο διαφορετικά, από το πώς θα διανύσεις την απόσταση ανάμεσα στο μηδέν και το άπειρο, από το μέσο με το οποίο θα κάνεις αυτό το απίστευτο (όπως το λέει ο Γιάννης) ταξίδι, εξαρτάται αν θα είναι μονόδρομος ή μετ’ επιστροφής.