Σε μια όχι και τόσο μακρινή εποχή δεν θα χρειαζόταν να υπενθυμίσει κανείς ότι η αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα οφείλεται και στη δημοκρατική παράδοση της Γαλλίας. Ούτε θα χρειαζόταν να υπενθυμίσει ότι η δημοκρατική κουλτούρα της Ευρώπης είναι τέκνο μιας επανάστασης που είχε ως σύμβολο τη θρυλική Μαριάν.
Αν μοιάζει αναγκαία αυτή η αναδρομή στην Ιστορία, είναι επειδή αυτός ο τόπος, η χώρα της Μαριάν, κινδυνεύει από μια αντιδημοκρατική επέλαση με ακροδεξιά, ξενοφοβικά και λαϊκιστικά χαρακτηριστικά. Είναι επειδή το απίθανο, μια νίκη της Μαρίν Λεπέν, μοιάζει σήμερα δυνατό. Η 5η Γαλλική Δημοκρατία, σημείο αναφοράς της μεταπολεμικής Ευρώπης, απειλείται στις αξίες και τα θεμέλιά της.
Δεν είναι όμως μόνο ιστορικοί οι λόγοι για τους οποίους η απειλή πρέπει να αναχαιτιστεί και ο κίνδυνος να αποτραπεί. Αντίθετα, σχετίζονται απολύτως με το παρόν και το μέλλον όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά και της ενωμένης Ευρώπης. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές: η κατάκτηση της Γαλλίας από την Ακροδεξιά θα σημάνει το τέλος του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ενωμένη Ευρώπη με τη Λεπέν ένοικο στο Μέγαρο των Ηλυσίων και τη Βρετανία εκτός ευρωπαϊκής οικογένειας δεν μπορεί να υπάρξει.
Το λάθος που είναι κάτι χειρότερο από έγκλημα, όπως θα έλεγε και ο Ζοζέφ Φουσέ, δεν μπορεί ασφαλώς να καταλογιστεί στους γάλλους ψηφοφόρους. Η ίδια η ΕΕ έχει τεράστια ευθύνη για το γεγονός ότι στις γαλλικές εκλογές παίζεται η ίδια της η τύχη. Κάτι που σημαίνει ότι ακόμη κι αν αποτραπεί ο κίνδυνος, ο δρόμος είναι ένας: η Ευρώπη πρέπει ν’ αλλάξει.
Τελευταία Νέα