Ενα από τα βασικότερα αφηγήματα της σημερινής κυβέρνησης ήταν η ρύθμιση και η απομείωση του δημόσιου χρέους. Από τις ηρωικές ελεγείες της μη αποπληρωμής του μέχρι τις σημερινές υποχωρήσεις και προσδοκίες για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και όπως αυτά συμφωνήθηκαν στην Μάλτα είναι σαν να πέρασαν αιώνες. Σε αυτόν τον πολιτικό χρόνο, σχεδόν συνοψίστηκαν όλες οι ματαιώσεις, οι αυταπάτες, αλλά και οι χαμηλές και υψηλές πτήσεις των κυβερνώντων.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο χρόνος που μετράει αντίστροφα μέχρι το επίσημο Eurogroup της 22ας Μαΐου είναι συγκεκριμένος. Τώρα η αποφασιστικότητα και η βούληση πρέπει να είναι ρωμαλέες. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να επιταχυνθούν και να ολοκληρωθούν. Τα προαπαιτούμενα μέτρα να προδιαγραφούν με σαφήνεια. Παράλληλα, απαιτείται ένα συνολικό σχέδιο για την εκτίναξη και την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και της ταλαιπωρημένης κοινωνίας. Ακριβώς γι’ αυτό, η συζήτηση για το χρέος και όλες οι προσδοκίες για μια ρύθμιση –αναγκαία βέβαια –δεν μπορεί να σταθούν εμπόδιο για την ολοκλήρωση μιας συμφωνίας και τη λήψη πολιτικών αποφάσεων.
Η χώρα έχει πετύχει σε επτά χρόνια μια σπουδαία δημοσιονομική προσαρμογή. Οι πολίτες της και η νεολαία της το γνωρίζουν καλά. Τώρα ζητούμενο είναι εκείνος ο διάδρομος που θα επαναφέρει τη χώρα στις αγορές και στην κανονικότητα. Η Ελλάδα οφείλει να ξαναβρεί μια θέση στον χάρτη της ανταγωνιστικότητας και του διεθνούς καταμερισμού εργασίας. Το δυναμικό υπάρχει. Η εκτίναξη είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί για τις νεότερες γενιές.
Τελευταία Νέα