Ενδείξεις και ευρήματα που θα μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις για τα αίτια συντριβής του μοιραίου Χιούι αναζητά πυρετωδώς η αρμόδια επιτροπή εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Αμυνας, το οποίο φαίνεται να επιβεβαιώνει το σενάριο να παγιδεύτηκε το ελικόπτερο στα καλώδια της ΔΕΗ πριν από τη συντριβή του στο έδαφος. Ωστόσο, όσο η έρευνα προχωρά, νέα κομμάτια συμπληρώνουν το παζλ, όπως η εκτίμηση το ελικόπτερο –τουλάχιστον το πέδιλο προσγείωσης –να χτύπησε στο έδαφος προτού μπλεχτεί στα καλώδια και καρφωθεί και πάλι στη γη.
Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις στρατιωτικών πηγών, οι κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή ανάγκασαν τον κυβερνήτη να πετάξει πολύ χαμηλά –το επιβεβαιώνουν και οι μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής –για να έχει οπτικό πεδίο. Οπως εξηγούν, επειδή η ορατότητα του πιλότου ήταν μηδενική λόγω της πυκνής ομίχλης, φαίνεται πως χρησιμοποίησε ως οδηγό του το έδαφος, στο οποίο και προσέκρουσε τελικά, χωρίς όμως να συντριβεί, αφενός λόγω της χαμηλής ταχύτητας με την οποία πετούσε, αφετέρου λόγω της μορφολογίας του εδάφους αφού το ελικόπτερο ουσιαστικά βρισκόταν την ώρα εκείνη στην πλαγιά ενός λόφου.
ΤΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, από την πρόσκρουση στο έδαφος το Χιούι χτύπησε με το δεξί του πέδιλο ελαφρώς και «γκελάρισε» για μερικές δεκάδες μέτρα προτού πέσει πάνω στα καλώδια της ΔΕΗ, από τα οποία και αποκολλήθηκε βίαια, με αποτέλεσμα τη συντριβή του στο έδαφος και τον θάνατο των τεσσάρων αξιωματικών. Το σενάριο αυτό θεωρείται το επικρατέστερο από τους ειδήμονες και σε αυτό συνηγορούν και τα ευρήματα από το σημείο της τραγωδίας. Δεν αποκλείεται, δηλαδή, οι εμπειρογνώμονες να έχουν ήδη εντοπίσει στο έδαφος σημάδια από τμήμα του ελικοπτέρου που να τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η πρόσκρουση στο έδαφος προηγήθηκε της «φονικής παγίδας» που έστησαν τα καλώδια της ΔΕΗ.
Κατά μια εκδοχή, οι συνθήκες που επικρατούσαν δεν επέτρεπαν στον κυβερνήτη κανέναν διαφορετικό χειρισμό και άρα η συντριβή ήταν αναπόφευκτη. Κατά μια άλλη, ενδεχομένως αν δεν υπήρχε η κολόνα της ΔΕΗ να επιτρεπόταν στον πιλότο να επιχειρήσει έναν ελιγμό σωτηρίας.
Η δίοδος του Σαρανταπόρου θεωρείται από τους ειδικούς στην ασφάλεια πτήσεων ως ένα από τα πλέον επικίνδυνα αεροπορικά περάσματα στην επικράτεια με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Για τον λόγο αυτόν, οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας εκπαιδεύονται συχνά στο εν λόγω πέρασμα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στο ίδιο σημείο, πριν από 40 χρόνια, είχε συμβεί και πάλι αεροπορικό δυστύχημα με 50 νεκρούς. Και τότε ο τελικός προορισμός του αεροσκάφους της Ολυμπιακής «Νήσος Μήλος» ήταν η Κοζάνη, αλλά ούτε εκείνη η πτήση έφτασε ποτέ στον προορισμό της.
Οι πτήσεις επιτήρησης. Ενα ακόμη από τα ερωτήματα της τραγωδίας, εξάλλου, είναι γιατί με τόσο άσχημες καιρικές συνθήκες έγινε τελικά η πτήση που αποδείχτηκε μοιραία για τέσσερις στρατιωτικούς. Στρατιωτικές πηγές εκφράζουν την απορία τους για το γεγονός ότι η αποστολή δεν ματαιώθηκε, παρότι δεν επρόκειτο για έκτακτη συνθήκη, ούτε καν για άσκηση, αλλά για τις λεγόμενες πτήσεις επιτήρησης που «καθιερώθηκαν» επί υπουργίας Πάνου Καμμένου. Πρόκειται για πτήσεις οι οποίες πλέον έχουν ενταχθεί στις προγραμματισμένες δράσεις της Αεροπορίας Στρατού και έχουν ως στόχο την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Στις πτήσεις αυτές πολλές φορές μετέχουν ανώτατα και ανώτερα στελέχη του Στρατού, όπως συνέβη και στην περίπτωση του μοιραίου Χιούι στο οποίο επέβαιναν δύο στελέχη της Α’ Στρατιάς (υποστράτηγος Γιάννης Τζανιδάκης, συνταγματάρχης Θωμάς Αδάμου). Η απόφαση του Πάνου Καμμένου να καθιερώσει τις πτήσεις αυτές ήρθε ως απάντηση στο κλείσιμο –επί προηγούμενων κυβερνήσεων –αρκετών στρατιωτικών μονάδων στα βορειοδυτικά σύνορα και μέχρι αυτές να επαναλειτουργήσουν, όπως έχει προαναγγείλει ο υπουργός Αμυνας.
Τελευταία Νέα