Η ελληνική κυβέρνηση από αύριο ξεκινά να ανεβαίνει τον γολγοθά των μέτρων ύψους 3,6 δισ. ευρώ για την εξειδίκευση της πολιτικής συμφωνίας σε τεχνική, με την ελπίδα, όταν φτάσει το Eurogroup της 22ας Μαΐου, ο βράχος του χρέους να μην κατρακυλήσει από την άλλη πλευρά. Ο Σίσσυφος στοιχειώνει ήδη τις προσδοκίες στο κυβερνητικό στρατόπεδο, καθώς το στόρι της Ουάσιγκτον κάθε άλλο παρά επιβεβαιώθηκε και το σενάριο της παράτασης της εκκρεμότητας για το χρέος «για λίγες ακόμα εβδομάδες» έχει βγει στο προσκήνιο.
ΔΝΤ και Βερολίνο κατέγραψαν τις διαφορές τους στο περιθώριο της εαρινής Συνόδου του Ταμείου και το οικονομικό επιτελείο ύστερα από «εποικοδομητικές» συζητήσεις ετοιμάζεται από αύριο να πιάσει δουλειά στην Αθήνα με την τρόικα για τα μέτρα.
Οι δανειστές ετοίμασαν και παραδίδουν στον Ευκλείδη Τσακαλώτο τα κείμενα των αναθεωρημένων Μνημονίων με την Κομισιόν (SMOU) και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (MEFP), το οποίο δεν έχει δώσει ακόμα το πράσινο φως για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Στην καλύτερη περίπτωση αναμένεται να λάβει τις αποφάσεις του τον Ιούνιο, εφόσον νωρίτερα οι Ευρωπαίοι έχουν πάρει τις απαραίτητες αποφάσεις για το χρέος.
ΤΟΜΣΕΝ ΚΑΙ ΜΟΣΚΟΒΙΣΙ εξέφρασαν την προσδοκία άμεσης επίτευξης συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο (Staff Level Agreement) για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, με τον κοινοτικό επίτροπο να δηλώνει αισιόδοξος.
«Δουλεύουμε μαζί με το ΔΝΤ για να φτάσουμε σε κοινά νούμερα. Αν προσπαθούμε να αντιταχθούμε ο ένας στον άλλο, δεν θα εξυπηρετήσουμε τον σκοπό μας. Στο τέλος θα είμαστε μαζί στην ανάλυση για το πρόγραμμα και θα φτάσουμε σε ένα κοινό SLA» δήλωσε ο Πιερ Μοσκοβισί, επιβεβαιώνοντας επί της ουσίας τις διαφορές που παραμένουν ανάμεσα στη Γερμανία και το ΔΝΤ.
Ο Πoλ Τόμσεν άλλωστε, όπως μετέδωσε η Ντόιτσε Βέλε, κατέστησε σαφές στον Ευκλείδη Τσακαλώτο ότι δεν προτίθεται να προσέλθει στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ χωρίς να έχουν αποσαφηνιστεί τα μέτρα για το χρέος, ενώ παράλληλα εξέφρασε ικανοποίηση για την αποδοχή από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης των «μεταρρυθμίσεων» των επόμενων ετών με τη δική του σφραγίδα.
Σε μια αποστροφή του λόγου του, όμως, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έκανε λόγο για «μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν ακόμα καταγραφεί στα βιβλία» και οι οποίες θα χρειαστούν τα επόμενα αρκετά χρόνια, πριν καταφέρει η Ελλάδα να επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα, διατύπωση, η οποία δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο το Ταμείο να βγάλει νέα φασούλια στον δρόμο για το SLA.
Πηγή κοντά στις διαπραγματεύσεις άλλωστε επισημαίνει ότι «οι λεπτομέρειες τρώνε χρόνο», εκτιμώντας ότι οι 27 ημέρες οι οποίες απομένουν έως το Eurogroup του Μαΐου ενδεχομένως να μην είναι επαρκείς για να οριστικοποιηθούν Μνημόνια και νομοσχέδια και να έχουν ψηφιστεί στο σύνολό τους οι απαιτούμενες παρεμβάσεις.
ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ, βέβαια, προβλέπει ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου για τη συμφωνία έως τις 15 Μαΐου, ώστε στις 22 του μήνα κανείς εκ των δανειστών και των υπουργών της ευρωζώνης να μην μπορεί να επιρρίψει ευθύνες τυχόν καθυστερήσεων στην ελληνική πλευρά.
Στον βαθμό που κλειδώσει έγκαιρα η συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο για τα μέτρα, το μπαλάκι των αποφάσεων για το χρέος περνά στο Eurogroup.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν συναντήσεις σε τεχνικό επίπεδο προκειμένου να διαμορφωθούν εναλλακτικά σενάρια παρεμβάσεων στο χρέος, τα οποία θα περνούν από την έγκριση του Βερολίνου χωρίς να δημιουργούν πολιτικά προβλήματα στον κυβερνητικό συνασπισμό και ταυτόχρονα θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις του Ταμείου για τη βιωσιμότητα του χρέους.
Από τις δηλώσεις Τόμσεν προέκυψε ότι το ΔΝΤ θα μπορούσε να συμβιβαστεί με έναν οδικό χάρτη μελλοντικών παρεμβάσεων στο χρέος (μετά τη λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018), ο οποίος θα ήταν απολύτως σαφής ως προς τα μέσα τα οποία θα χρησιμοποιηθούν, αλλά όχι τόσο αναλυτικός σε ζητήματα ποσοτικοποίησης.
Μια αναβαθμισμένη απόφαση νομικής δέσμευσης του Eurogroup στο πατρόν της αντίστοιχης του περασμένου Μαΐου, όταν μπήκαν στο τραπέζι βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα –εφόσον χρειαστούν –μέτρα για το χρέος, ενδεχομένως και να ικανοποιούσε το ΔΝΤ, αν έχει αποφασίσει, όπως φέρεται, να διευκολύνει το Βερολίνο ενόψει εκλογών.
Είναι όμως αμφίβολο αν μια τέτοια απόφαση θα ικανοποιούσε και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προκειμένου να αποφασίσει την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που αποτελεί πλέον τον επίσημο κυβερνητικό στόχο.
