Η τάση πολλών ανθρώπων να τρώνε πολλές σοκολάτες, πολύ αλάτι ή να προτιμούν κυρίως τα λαχανικά μπορεί να σχετίζεται με ορισμένες γενετικές μεταλλαγές, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Επιστήμονες από τη Βοστώνη μελέτησαν 818 εθελοντές, διαπιστώνοντας ότι οι διατροφικές προτιμήσεις σχετίζονται με αρκετά γονίδια, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται ένα που σχετίζεται με την παχυσαρκία και ορισμένα που σχετίζονται με τη ρύθμιση των ορμονών.
Οι ερευνητές δεν ξέρουν ακόμα την ακριβή σημασία των ευρημάτων τους, αλλά εκτιμούν ότι θα μπορούσαν να «εξουδετερωθούν» οι γονιδιακές προτιμήσεις, εάν φροντίζαμε να δοκιμάζουμε εναλλακτικούς τρόπους μαγειρέματος.
Όπως είπαν οι επιστήμονες στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Διατροφής για την Πειραματική Βιολογία (ASN2017EB),που πραγματοποιείται στο Σικάγο, προγενέστερες μελέτες είχαν δείξει ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα σε ορισμένες γενετικές μεταλλαγές που αφορούν τους υποδοχείς της γεύσης και τις διατροφικές προτιμήσεις μας.
Στη νέα μελέτη, όμως, εξετάστηκαν γονίδια που σχετίζονται με συμπεριφορικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά (όπως η κατάθλιψη και ο εθισμός), για να εξακριβωθεί αν και αυτά επηρεάζουν τις διατροφικές συνήθειες.
Όπως είπε στο συνέδριο η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Σίλβια Μπερκιάνο, από το Πανεπιστήμιο Tufts, στη μελέτη συμμετείχαν 818 εθελοντές, οι οποίοι έδωσαν δείγματα για να γίνει ανάλυση του γενετικού υλικού τους και συμπλήρωσαν αναλυτικά ερωτηματολόγια διατροφής.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπήρχαν συσχετίσεις ανάμεσα σε διάφορα γονίδια και τις διατροφικές προτιμήσεις.
Ορισμένες μεταλλαγές του «γονιδίου της παχυσαρκίας», του FTO, λ.χ., συσχετίσθηκαν με την μειωμένη κατανάλωση λαχανικών και φυτικών ινών.
Αντίστοιχα, οι μεταλλαγές ενός άλλου γονιδίου που λέγεται SLC6A2 και ρυθμίζει ορμόνες όπως η νορεπινεφρίνη (ελέγχει τις παρορμήσεις) συσχετίσθηκε με την κατανάλωση τροφίμων πλουσίων σε λίπη.
Και οι μεταλλαγές σε ένα γονίδιο που ελέγχουν την οξυτοκίνη (είναι γνωστή ως «ορμόνη της αγάπης» επειδή είναι υπεύθυνη για το δέσιμό μας με άλλα άτομα), συσχετίσθηκαν με την αγάπη για σοκολάτα, καθώς και με αυξημένο βάρος σώματος.
Τα νέα ευρήματα δεν σημαίνουν πως τα όλες αυτές οι μεταλλάξεις επηρεάζουν με άμεσο τρόπο τις διατροφικές προτιμήσεις, διευκρίνισε η δρ Μπερκιάνο. Μπορεί όμως να το κάνουν με έμμεσο τρόπο.
Η οξυτοκίνη, λ.χ., διεγείρει το σύστημα επιβράβευσης του εγκεφάλου και όταν τα επίπεδά της είναι χαμηλά μπορεί να εντείνει τη λαχτάρα για σοκολάτα, σε μια προσπάθεια να αποκομίσει το ίδιο αίσθημα ευχαρίστησης.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν οι διατροφικές προτιμήσεις καθορίζονται έως ένα βαθμό από τα γονίδια, ρόλο παίζουν και οι συνήθειες του τρόπου ζωής και με την κατάλληλη υποστήριξη όλοι μπορούν να αποκτήσουν καλύτερες διατροφικές συνήθειες, κατέληξε.
