Ποιητική αδεία, θα μπορούσε να πει κανείς ότι από τη δημοκρατική Γαλλία, αλλά και την Ευρώπη, ακούστηκε χθες ένας αναστεναγμός ανακούφισης: η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών αφήνει χώρο στην υπόθεση ότι ο 39χρονος πολιτικός θα είναι και ο νικητής του δεύτερου γύρου. Κι έτσι η Γηραιά Ηπειρος θα αποφύγει τον εφιάλτη της καταστροφής της.

Αν και λυτρωτικό συναίσθημα, η ανακούφιση δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς. Οι γαλλικές κάλπες, από τις οποίες αναδείχθηκε δεύτερη η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, είναι αδιάψευστος μάρτυρας ενός γεγονότος: ότι αυτή δεν μπορεί παρά να είναι η ώρα της περισυλλογής. Αλλά και η ώρα της συσπείρωσης απέναντι στον ενδεχόμενο κίνδυνο της κατάκτησης του Ελιζέ από την Ακρα Δεξιά.

Ευτυχώς, οι υποψήφιοι που ηττήθηκαν, ο δεξιός Φρανσουά Φιγιόν και ο Σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν, έδειξαν αμέσως τα δημοκρατικά τους αντανακλαστικά καλώντας ευθαρσώς τους ψηφοφόρους τους να στηρίξουν στον δεύτερο γύρο τον Μακρόν. Η δημοκρατία συσπειρώνεται και αντιστέκεται. Και από αυτήν την άποψη, αφήνει μια πικρή γεύση η στάση του επίσης ηττημένου Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος δήλωσε ότι θα συμβουλευθεί την εκλογική του βάση (!) για να αποφασίσει ποια στάση θα τηρήσει.

Ο υποψήφιος της Ακρας Αριστεράς φαίνεται να πιστεύει ότι η υπεράσπιση της δημοκρατίας είναι αντικείμενο διαβούλευσης. Προσφέρει όμως με τον τρόπο του κι αυτός μια πολύτιμη υπηρεσία. Γιατί ενόψει του δεύτερου γύρου υπενθυμίζει πως στη δημοκρατία δεν είναι κανένας δεδομένος.

Τελευταία Νέα