Στα παρασκήνια συγκέντρωσης στη Νότια Γαλλία, τις πρώτες ημέρες της προεκλογικής εκστρατείας, η Μαρίν Λεπέν τράβηξε μια ρουφηξιά από το ηλεκτρονικό της τσιγάρο με το οποίο αντικατέστησε τα δύο πακέτα τσιγάρα που συνήθιζε να καπνίζει. «Θα την ευχαριστηθώ αυτή την εκστρατεία» είπε.
Η 48χρονη Λεπέν ήθελε να γλυκάνει το δημόσιο προφίλ της –ποζάρισε για αναρίθμητες φωτογραφίες μαζί με παιδιά, άλογα και γατούλες –αλλά και να προτείνει ένα σκληρό πρόγραμμα που πίστευε ότι θα «καθησυχάσει» τους Γάλλους που δηλώνουν θυμωμένοι για την ανεργία και την τρομοκρατική απειλή. Στόχος της –όπως άλλωστε διακηρύσσει πάντα το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο που ίδρυσε ο πατέρας της Ζαν-Μαρί Λεπέν το 1972 –είναι να κρατήσει «τη Γαλλία για τους Γάλλους». Μιλά για δημοψήφισμα για να αλλάξει το Σύνταγμα ώστε να δίνεται προτεραιότητα στους Γάλλους σε όλα –δουλειές, σπίτια και νοσοκομεία. Επίσης, μιλά για άλλο δημοψήφισμα με στόχο την έξοδο από την ΕΕ.
Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ. Στα 6 χρόνια από τότε που ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος από τον πατέρα της, αυξάνει σταθερά την εκλογική του δύναμη σε κάθε αναμέτρηση –τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή. Εάν ο πατέρας της ήταν ευχαριστημένος με μια ψήφο διαμαρτυρίας, η Μαρίν θέλει να αποκτήσει εξουσία. Διατηρεί μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της αποκήρυξης του συστήματος και της προσπάθειας να είναι κομμάτι του. Η ζωή της βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου ενδιαφέροντος από όταν ήταν 6 ετών και τη φωτογράφισαν ξαπλωμένη στο κρεβάτι έχοντας πάνω από το κεφάλι της την αφίσα του Εθνικού Μετώπου για τη μάχη εναντίον του «μαρξιστικού καρκίνου». Οι τρεις κόρες του ζεύγους ζούσαν σε διαφορετικό όροφο από τους γονείς τους στο διαμέρισμα στο Παρίσι. Η Μαρίν αισθανόταν την ανάγκη να υπερασπίζεται τον πατέρα της στους συμμαθητές της ακόμα κι όταν εκείνος κατηγορήθηκε ότι είχε κάνει βασανιστήρια στη διάρκεια του πολέμου της Αλγερίας. Στη δεκαετία του ’80 ξαφνικά η μητέρα της εγκατέλειψε τον πατέρα της και έφυγε με τον βιογράφο του. Εκανε 15 χρόνια να ξαναμιλήσει με τις κόρες της. Οι Γάλλοι τα παρακολουθούσαν όλα αυτά μέσα από τα συνεχή δημοσιεύματα. Η δυναστεία Λεπέν αποτελεί ένα είδος εθνικής σαπουνόπερας –πατέρας, τρεις κόρες και διάφοροι συγγενείς ζούσαν όλοι μαζί για πολλά χρόνια σε έπαυλη του 19ου αιώνα έξω από το Παρίσι.
ΜΕ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΕΣ ΚΟΡΟΝΕΣ. Η προβληματική σχέση πατέρα – κόρης –και ο δημόσιος καβγάς τους –απασχόλησε την προεκλογική εκστρατεία. Η στρατηγική της ήταν να «καθαρίσει» την εικόνα του κόμματος και να πάρει αποστάσεις από τις αγριότητες του παρελθόντος. «Ο πατέρας μου λέει ότι είμαι σαν τον Οβελίξ. Επεσα στον μαγικό ζωμό της πολιτικής όταν ήμουν μικρή» αναφέρει. Ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα ως τοπική σύμβουλος στο Ενάν-Μπομόν, μια πόλη με παλιά ανθρακωρυχεία του Βορρά, την οποία χρησιμοποίησε ως πολιτικό εργαστήριο στην προσπάθεια να επανεφεύρει τον εαυτό της ως «υπερασπίστρια του λαού».
Είδε πως η γαλλική βιομηχανική ζώνη του Βορρά, που παραδοσιακά ψήφιζε Αριστερά, θα μπορούσε να στραφεί προς το Εθνικό Μέτωπο εάν το κόμμα αντιδρούσε έντονα στην μετανάστευση. Πίστευε ότι θα μπορούσε να προσελκύσει τα θύματα της αποβιομηχανοποίησης και της οικονομικής κρίσης.
Εχει δύο διαζύγια και τρία παιδιά, που κρατά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ελπίζει ότι οι σχέσεις με τον πατέρα της θα φτιάξουν. Οι φίλοι της λένε πως όταν η Μαρίν ήταν 20 ετών, ο Ζαν-Μαρί την πήγε στο νεκροτομείο να δει το πτώμα ενός στελέχους του κόμματος που σκοτώθηκε σε τροχαίο. Οταν τον ρώτησε γιατί, της απάντησε: «Δεν θέλω ο πρώτος νεκρός που θα δεις να είμαι εγώ».
