Εως τον περασμένο Ιανουάριο ήταν ακόμη τρίτος στις δημοσκοπήσεις –με δυναμική, αλλά πάντως τρίτος. Πώς κατάφερε ο Εμανουέλ Μακρόν να κόψει πρώτος το νήμα του α’ γύρου των εκλογών και να μοιάζει πια το αδιαφιλονίκητο φαβορί που θα κόψει το νήμα και του β’ γύρου για να γίνει ο νεότερος πρόεδρος στην ιστορία της Ε’ Γαλλικής Δημοκρατίας; Οι αναλυτές θα χύσουν αναμφίβολα πολύ μελάνι για να εξηγήσουν ένα φαινόμενο που, με βάση τη γαλλική πολιτική παράδοση, δεν είχε ούτε ένα ατού.
Προ καιρού, η «Λιμπερασιόν» σταχυολογούσε τα βασικά του ντεζαβαντάζ: εμπειρία από εκλογές δεν έχει, το ιδεολογικό του στίγμα, τουλάχιστον σύμφωνα με το κλασικό σχήμα Αριστερά – Δεξιά, είναι μάλλον ασαφές, ενώ δεν είχε ένα κόμμα να τον στηρίζει. Σε αυτά θα μπορούσε να προσθέσει κανείς κάνα δυο ακόμη, όπως ο αδιαπραγμάτευτος φιλευρωπαϊσμός του ή τα μόλις τέσσερα χρόνια του σε θέσεις ευθύνης –πρώτα σε αυτή του αναπληρωτή γενικού γραμματέα στο Ελιζέ και στη συνέχεια στο τιμόνι του υπουργείου Οικονομίας. Προ ημερών οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» θα προσέθεταν και τον δικό τους προβληματισμό –και μάλιστα στον τίτλο του ρεπορτάζ που ήταν αφιερωμένο στο πρόσωπό του: «Θα ψηφίσουν οι Γάλλοι έναν άγνωστο;».
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ. Από το αποτέλεσμα είναι σαφές ότι ο Μακρόν κατάφερε να μετατρέψει τις αδυναμίες του σε αβαντάζ και να γίνει ο «αντισυστημικός» υποψήφιος του «συστήματος». Αλλά ποιος είναι ο άνθρωπος που μπόρεσε να «πουλήσει» ένα προϊόν το οποίο δεν ήταν καθόλου οικείο στη γαλλική κοινή γνώμη, δηλαδή τον εαυτό του; Κατ’ αρχάς, ένας εξαιρετικός μαθητής, γιος μιας οικογένειας που είχε πολλά όνειρα γι’ αυτόν και που ήρθε σε ρήξη μαζί της όταν στα 15 του χρόνια ερωτεύτηκε την κατά δύο και πλέον δεκαετίες μεγαλύτερη καθηγήτριά του Μπριζίτ Τρονιέ. Κατά τα άλλα, δεν διέψευσε τις οικογενειακές προσδοκίες. Εφτασε πολύ ψηλά και σε δύο εβδομάδες μπορεί να φτάσει στην κορυφή μιας χώρας που παθιάζεται με την πολιτική, αλλά πριμοδότησε ένα «πολιτικό αντικείμενο αγνώστου ταυτότητος», όπως το έθεσε ένας αναλυτής.
ΕΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΚΑΙ Ο ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ. Ο Μακρόν επωφελήθηκε ασφαλώς και από τη συγκυρία –η τύχη του χαμογέλασε με την αποκάλυψη του σκανδάλου που καταδίκασε τον Φρανσουά Φιγιόν στην τρίτη θέση. Αποδείχθηκε όμως και πολιτικά εξαιρετικά ευφυής για να αποδεσμευτεί ο ίδιος από ένα κόμμα, το Σοσιαλιστικό, που θα καταδίκαζε και τον ίδιο στην ήττα. Ο Μακρόν μπορεί να ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα από το PS, αλλά το πολιτικό του Ελντοράντο φαίνεται πως είναι η δήλωσή του ότι «είναι και δεξιός και αριστερός». Από αυτό και μόνο θα όφειλε να του αναγνωρίσει κανείς το θάρρος να αναλαμβάνει πολιτικά ρίσκα. Το ίδιο θάρρος επέδειξε με τις δηλώσεις του υπέρ της Ευρώπης, της ανοχής απέναντι στους μετανάστες και της αποδαιμονοποίησης των μουσουλμάνων. Κατά τα λοιπά, ο Μακρόν επανεφηύρε τον τρίτο δρόμο: η Γαλλία, λέει, πρέπει να γίνει πιο φιλική προς την επιχειρηματικότητα, χωρίς όμως να ανοίξει τρύπες στο δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας.
Και αν κατακτήσει το Ελιζέ; Εκεί θα είναι πάντα στο πλευρό του η Μπριζίτ Τορνιέ –«ασφαλώς θα έχει να παίξει έναν ρόλο» έχει δηλώσει ο ίδιος. Στο πλευρό του είναι και τα παιδιά της από τον πρώτο της γάμο, τον οποίο διέλυσε έπειτα από το επίμονο φλερτ του για να παντρευτούν τελικά το 2007. «Μου τηλεφωνούσε διαρκώς. Μιλούσαμε για ώρες ολόκληρες στο τηλέφωνο. Εκαμψε σιγά σιγά όλες τις αντιστάσεις μου και με κατέκτησε με έναν απίστευτο τρόπο» είχε αποκαλύψει η ίδια σε συνέντευξή της. Σε δεκαπέντε ημέρες θα φανεί αν θα κατακτήσει ολοκληρωτικά και τους γάλλους πολίτες. Με τον ίδιο «απίστευτο τρόπο».