Το πήρατε είδηση εκεί στην Κουμουνδούρου; Το καταλάβατε κ. Τσίπρα και Κυρίτση –χάνετε και κερδάμε! Πήραμε τη Βιέννη, το Αμστερνταμ, το Παρίσι –παίρνουμε και το Βερολίνο σε λίγο και αμέσως στέλνουμε ενισχύσεις στους αμερικανούς συντρόφους να απελευθερώσουν το Μανχάταν από τα κατοχικά στρατεύματα του Τραμπ. Το «εξτρεμιστικό Κέντρο», όπως αποκαλούν οι βαθυστόχαστοι διανοούμενοί σας όσους δεν είναι Λεπέν ή Μελανσόν ή Τραμπ ή Ερντογάν ή Τσίπρας ή Μαδούρο, οι δυστυχείς διανοούμενοί σας που πέρασαν από την «ταξική ανάλυση» στις βεμπεριανές παρηγοριές περί «χαρισματικών ηγετών» για να δικαιολογήσουν το ότι καταλήξατε η απόλυτη ενσάρκωση του «κόμματος για τον εαυτό του και τον αρχηγό του», να κυβερνάτε χωρίς ιδεολογία, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς κοινωνικές (αλλά μόνο με ψηφοθηρικές) αναφορές –καταλάβετε το όλοι σας: το «εξτρεμιστικό Κέντρο» κερδίζει!

Ο Εμανουέλ Μακρόν μέχρι πριν από λίγες ημέρες δεν είχε μεγαλύτερη ισχύ από αυτή του Ντόναλντ Τραμπ πριν κατακτήσει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ή τη δική σας κ. Τσίπρα πριν γίνετε αξιωματική αντιπολίτευση (4% =~0%). Η κορυφαία διαφορά του «κεντρώου ριζοσπάστη» Μακρόν από εσάς και τον Τραμπ είναι πως δεν πιστεύει ότι η πολιτική εξαντλείται στην απόκτηση ισχύος, πως είναι αγώνες και ξανά αγώνες για την επικράτηση, πως περιεχόμενο της νίκης είναι η προετοιμασία της επόμενης νίκης μέσω της άλωσης κράτους / μίντια και της καλλιέργειας των πιο σκοτεινών συναισθημάτων των ψηφοφόρων: μίσους, μνησικακίας, ζηλοφθονίας, εκδικητικότητας –αυτά που εσείς τα βαφτίσατε «ταξική πολιτική» και οι συνεταίροι σας «ελληνοκεντρική πολιτική». Ε, ο Μακρόν κέρδισε!

Το πρόγραμμα «Ευρωπαϊκή Ενωση» είναι πρόγραμμα ειρήνης και δημιουργίας. Ξεπερνάει τις «ταξικές» και «εθνοκεντρικές» πολιτικές και αμφισβητεί την πολιτική τους ηγεμονία στα εθνικά κράτη –για τούτο το πολεμάτε τόσο οι ακροδεξιοί όσο και οι ακροαριστεροί: αν γερμανοί και γάλλοι ψηφοφόροι (ή Ελληνες και Βούλγαροι, για να θυμηθούμε τα δικά μας) πείθονται ότι μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά μετά τόσους αιώνες συγκρούσεων, σημαίνει πως και στο εσωτερικό της χώρας τους μπορούν να αντιμετωπίσουν ειρηνικά τις διαιρέσεις. Και τότε τι θα απογίνετε οι κήρυκες του περιφρονητικού μίσους κατά των μενουμευρωπαίων;

Καταλάβετέ το εκεί στην Κουμουνδούρου: θα αποτελέσετε πολιτική παρένθεση γιατί είστε ιστορικό περιθώριο, κατάλοιπο του μπολσεβικισμού, λάτρεις της συγκρουσιακής πολιτικής, υπέρμαχοι του απόλυτου πρωτείου του πολιτικού απέναντι στην κοινωνία –και ας έλεγαν κάποτε κάποιοι από εσάς «εκτός από τον ιμπεριαλισμό υπάρχει και η μοναξιά». Αν δεν αλλάξετε μυαλά, σας περιμένει ξανά η πολιτική μοναξιά.

Γιατί οι άνεμοι της παγκοσμιοποίησης σαρώνουν αυτές τις αντιλήψεις –φουσκώνουν με αέρα τα πανιά μας των μενουμευρωπαίων.