Στο τρέξιμο, κάθε δρομέας έχει το σώμα του ως μοναδικό εργαλείο για να πάει κάθε φορά ένα βήμα μπροστά. Συχνά αυτό προκαλεί κάποιους τραυματισμούς που εμποδίζουν την επίδοση του δρομέα και κάνουν την πορεία του στους στίβους αρκετά επίπονη. Κάποιες φορές δικαίως και άλλες επιπόλαια, αγνοεί τα συμπτώματα και σφίγγει τα δόντια για να συνεχίσει την προπόνηση μέχρι να φτάσει στο τέρμα. Ολοι οι δρομείς, πάντως, πρέπει να μάθουν να ξεχωρίζουν τις μικρές από τις μεγάλες ενοχλήσεις ώστε να μη διακόπτουν το τρέξιμο χωρίς να υπάρχει λόγος και να κάνουν τις επισκέψεις στον επιβλέποντα γιατρό τους μόνο όταν υπάρχει πράγματι ανάγκη για φροντίδα.
Μαύρα και νεκρά νύχια
Τα τραυματισμένα νύχια έρχονται παρέα με τις βελτιωμένες επιδόσεις των δρομέων, μιας και προκαλούνται από το τρίψιμο ή το χτύπημα των δαχτύλων στο μπροστινό μέρος του παπουτσιού. Παρότι η όψη των μαυρισμένων νυχιών είναι άσχημη, το χειρότερο είναι ο πόνος που προκαλούν, ειδικότερα τις πρώτες ημέρες όταν σχηματίζεται η φουσκάλα με το αίμα κάτω από την επιφάνειά τους, πιέζοντας την επιδερμίδα. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε τα χειρότερα είναι να μην παρέμβετε στο πρόβλημα και να αφήσετε τον πόνο να υποχωρήσει, γιατί διαφορετικά ρισκάρετε να υποστείτε μόλυνση. Ο γνωστός αμερικανός προπονητής Τζεφ Γκοντέτ προτείνει, στο αμερικανικό δρομικό περιοδικό «Competitor», να απευθυνθείτε σε ειδικό. Ωστόσο, συνεχίζει, αν παρ’ όλα αυτά, θέλετε να κάνετε κάτι μόνος σας, βρείτε έναν συνδετήρα που έχετε στο σπίτι. Ζεστάνετε τη μία άκρη του και όσο ακόμα καίει κάντε μια τρυπούλα στο νύχι ώστε να φύγει το υγρό που είναι παγιδευμένο. Για να μην επαναληφθεί το πρόβλημα, να προτιμάτε παπούτσια που σας είναι πολύ άνετα (τουλάχιστον ένα νούμερο μεγαλύτερα από τα πολιτικά σας) και ειδικές κάλτσες τρεξίματος που δεν κρατούν τον ιδρώτα.
Πόνος στο κουτουπιέ
Οι ενοχλήσεις στο ραχιαίο τμήμα της καμάρας του ποδιού κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για φλεγμονή στους τένοντες που συνδέονται με τα δάχτυλα. Προκαλούνται κυρίως μετά το δέσιμο των κορδονιών των παπουτσιών πολύ σφιχτά, μια και η πίεση στο σημείο είναι αυξημένη. Κάποιες φορές, το πρόβλημα συνοδεύεται από πρήξιμο, σχηματίζοντας και έναν μικρό σβώλο στο δέρμα. Σε κάθε βήμα ο δρομέας μπορεί να πονάει. Ευτυχώς για εκείνον, το πρόβλημα δεν είναι μεγάλο και μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια απλή αλλαγή στον τρόπο που δένει τα κορδόνια, χαλαρώνοντας αρκετά τον κόμπο. Δουλειά κάνει και ο πάγος στο συγκεκριμένο σημείο, καθώς βοηθάει στην υποχώρηση της φλεγμονής. Μόλις ο τένοντας ανασάνει λίγο και δεν επιβαρύνεται από το τρίψιμο με το εσωτερικό του παπουτσιού, ο πόνος θα σταματήσει.
Πόνος στα πλευρά
Η έντονη προπόνηση προκαλεί πολλές φορές πόνους χαμηλά στα πλευρά· όλοι οι δρομείς κάποια στιγμή έχουν υποφέρει από «σφάχτες» στο λαγγόνι. Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως στην πραγματικότητα πρόκειται για σπασμούς στο διάφραγμα ή στους συνδέσμους που το υποστηρίζουν. Η αιτία τους κρύβεται στην κόπωση ή στην υπερβολική καταπόνηση των μυών κατά τη διάρκεια της άσκησης. Παράλληλα, ρόλο παίζει και η πίεση που ασκείται στο διάφραγμα, ανάλογη εκείνης έπειτα από κατανάλωση μεγάλης μερίδας φαγητού πριν από τη φυσική άσκηση. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι να ρίξει ο δρομέας την ταχύτητά του, να κάνει κάποιες διατάσεις και να περιμένει μέχρι να περάσει η μεγάλη ενόχληση. Βέβαια, αν βρίσκεται στη μέση ενός αγώνα, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Σε αυτή την περίπτωση, η ενδεδειγμένη λύση είναι να δοκιμάσει να τεντώσει τη μύτη του κατά την εισπνοή, ενώ στην εκπνοή σχεδόν να κλείσει το στόμα του. Για να είστε σίγουροι ότι έχετε τη σωστή τεχνική, βάλτε το χέρι πάνω στην κοιλιά σας ενώ παίρνετε βαθιές ανάσες. Θα δείτε ότι το στομάχι σας τεντώνεται όταν εισπνέετε και μαζεύεται στην εκπνοή. Αντιστρέψτε τη διαδικασία και μαζέψετε το στομάχι σας κάθε φορά που εισπνέετε, ώστε στην εκπνοή να έχετε το τεντωμένο αποτέλεσμα. Μόλις πάρετε τον ρυθμό της κίνησής αυτής, κάντε τις ανάσες σας πιο βαθιές και κοφτές, επιτρέποντας να μπει όσο το δυνατόν περισσότερος αέρας μέσα σας. Σταδιακά θα νιώθετε τις κράμπες να φθίνουν.