«Μετάνιωσα που μίλησα έτσι», «αν γύριζα πίσω δεν θα άφηνα την ευκαιρία να μου ξεφύγει», «έπρεπε να είχα φύγει νωρίτερα», «αν είχα μυαλό, δεν θα έπαιρνα αυτή την απόφαση».
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει μετανιώσει για κάτι που έκανε ή δεν έκανε; Όταν κάνουμε κάτι λάθος, πονάει. Τα σενάρια με όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε ή να πούμε διαφορετικά, αν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο, μπορεί να επαναλαμβάνονται ατέλειωτα και βασανιστικά στο μυαλό μας.
Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό τον φαύλο κύκλο; Πρώτα πρέπει να καταλάβουμε τον παραλογισμό του. Οταν μετανιώνουμε, αξιολογούμε κάτι που έγινε στο παρελθόν με τη συνειδητοποίηση του σήμερα. Συνήθως ξεχνάμε ότι μέχρι να μετανιώσουμε, μεσολάβησαν σκέψεις, αναλύσεις, συζητήσεις, πληροφορίες, επιπλέον γνώσεις. Το πιθανότερο είναι ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε καλύτερο για εκείνη τη στιγμή. Αλλά ακόμη κι αν αυτό δεν ισχύει, η δυνατότητα να αναγνωρίζουμε την αδυναμία ή τα λάθη μας είναι θετική, καθώς χτυπάει το καμπανάκι ότι κάτι πρέπει να αλλάξουμε.
Στρέφοντας την προσοχή μας σε ό,τι δεν πήγε καλά, έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε μαθήματα και να μεταμορφωθούμε. Ποια είναι τα νέα δεδομένα που μετέβαλαν τη γνώμη μας; Πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον; Τι μπορούμε να διορθώσουμε; Ποιες οι δεσμεύσεις που θα αναλάβουμε; Υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνουμε ξανά και ξανά; Πόσο συνειδητοποιούμε τις συνέπειες των πράξεών μας; Πώς θα νιώθουμε σε έναν μήνα ή σε έναν χρόνο για ό,τι κάνουμε τώρα;
Αναγνωρίζοντας σφάλματα εκ των υστέρων έχουμε τη δυνατότητα να γεμίσουμε ενοχές ή να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και να αναλάβουμε δράση. Ο,τι κι αν έχει γίνει, είναι αυτό που μας έφερε στη σημερινή συνειδητοποίηση. Ακόμη και τώρα μπορεί να κάνουμε κάτι που ο μελλοντικός μας εαυτός θα απορρίψει. Αλλά τι θα μας συμβούλευε κάθε φορά που μετανιώνουμε;
