Ο τίτλος του έργου και η ιδέα από τυχαίο βιωματικό περιστατικό γεννήθηκαν στο μυαλό του Σάκη Σερέφα. «Πριν από περίπου 20 χρόνια, καταμεσήμερο Ιουλίου, μέσα στο λιοπύρι, σε κυκλαδονήσι της άγονης γραμμής τρώγαμε με την παρέα μου σε ταβέρνα, όταν άνοιξε η πόρτα απέναντι σπιτιού και πετάχτηκε στον δρόμο πιτσιρικάς με μια μπάλα στα χέρια. Από πίσω η μητέρα του φώναζε «πού πας έτσι, θα σε πάρει ο δρόμος». Με την ποιητική αυτή φράση εξέφρασε την ανησυχία της γι’ αυτό ακριβώς που το ίδιο το παιδί ήθελε να πάθει. Δηλαδή το παιδί με το αγνό ένστικτό του ήθελε να φύγει από το σπίτι και να αφεθεί στον δρόμο και όπου το βγάλει. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ λυτρωτικό αν το εφαρμόζουμε στις ζωές μας, όταν τα ζόρια μάς πιέζουν. Κι αυτό επειδή ο δρόμος πάντα ξέρει».