Ενας στους δυο νέους 18 έως 24 ετών ψήφισε Ζαν – Λικ Μελανσόν (30%) ή Μαρίν Λεπέν (21%). Αυτό είναι για μένα το πιο ανησυχητικό μήνυμα των γαλλικών εκλογών. Ενα… déjàvu της Ελλάδας του 2015, τότε που ο Αλέξης Τσίπρας έσπειρε μίσος, διχόνοια και ψεύτικη ελπίδα για τη νέα γενιά. Ο ίδιος προσγειώθηκε ανώμαλα στο έδαφος της σκληρής πραγματικότητας και μαζί του μια ολόκληρη χώρα που είχε αρχίσει να ανεβάζει στροφές. Οι νέοι τον εγκατέλειψαν, αλλά σήμερα παραμένουν πολιτικά ορφανοί και οργισμένα αποξενωμένοι. Το πολιτικό σύστημα στην καλύτερη δεν τους καταλαβαίνει, στη χειρότερη δεν μπορεί να επινοήσει το μέλλον τους και σε κάθε περίπτωση πρέπει να έρθει αντιμέτωπο με τον εαυτό του.

Τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, o διορισμός στο Δημόσιο ήταν το όνειρο της μέσης ελληνικής οικογένειας. Το όνειρο έφθινε μπροστά στη νέα πραγματικότητα, μέχρι να μετουσιωθεί από τους κρατιστές του ΣΥΡΙΖΑ, ενισχυμένους με το knowhow των ορφανών του ΠΑΣΟΚ, στο αδιέξοδο της εξαγοράς συνειδήσεων ή αλλιώς της ντροπής των συμβάσεων των 300 ευρώ.

Το εκκρεμές της ελληνικής δημοκρατίας, που ξεκίνησε από το ένα άκρο με το ξέσπασμα της κρίσης, έφτασε στο άλλο άκρο και ήρθε ο καιρός να βρει το σημείο της ισορροπίας. Μιλάμε για την Ελλάδα της Ελπίδας στην οποία Ελληνες και ξένοι, μικροί, μεσαίοι, μεγάλοι, θα επενδύουν στη χώρα μας με σκοπό το κέρδος, ώστε να πληρώνουν στην ώρα τους μισθούς, φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές. Οι επενδύσεις να πιάνουν τόπο για να δημιουργούν νέες και καλοπληρωμένες δουλειές σε όλο το φάσμα της παραγωγικής διαδικασίας. Το μεγαλύτερο μέρος των χορηγιών των Ιδρυμάτων να πηγαίνει στην επιδότηση της εργασίας για τους νέους έλληνες επιστήμονες και τον επαναπατρισμό των καλύτερων. Η πρώτη και μεγάλη μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμιά μας είναι η προσαρμογή και σύνδεση των τμημάτων με την αγορά εργασίας και τα επαγγέλματα του μέλλοντος.

Μιλάμε για την Ελλάδα της αλήθειας που θα δίνονται φορολογικά κίνητρα και ελκυστικές ρυθμίσεις για να ωθήσουμε τις νέες γενιές να τολμήσουν, να επιχειρήσουν, να προκόψουν στον τόπο τους.

Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή η μεγάλη μάχη του σήμερα με το αύριο είναι ταυτόχρονα η ικανή και αναγκαία συνθήκη για την ομαλή συνέχεια της ελληνικής δημοκρατίας. Και αυτή η μάχη περνάει μέσα από τις γενιές που έρχονται.

Ακραίοι και λαϊκιστές που χτίζουν μεθοδικά πάνω στην απόγνωση, στον διχασμό και το αδιέξοδο αλλά και όσοι επενδύουν στο χάος υπάρχουν στην Ελλάδα και καιροφυλακτούν. Η μάχη των δύο κόσμων, της ελπίδας και του μίσους, έχει προ καιρού αρχίσει. Σε αυτήν, εμείς έχουμε ήδη πάρει θέση.

Ο Βασίλης Κικίλιας είναι εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, βουλευτής Α’ Αθήνας