Στα εύφορα χώματα της αριστερίζουσας ιδεολογίας που προέκυψαν από τις αποξηράνσεις επιλεγμένων τμημάτων του ποταμού της Ιστορίας επιβλήθηκε για πολλά χρόνια η μονοκαλλιέργεια της μισαλλοδοξίας και της ταύτισης των ιδεολογικών αντιπάλων με τη διαφθορά.
Η επιλογή αποδείχτηκε σωστή όσο οι δαιμονοποιημένοι βρίσκονταν στην εξουσία, αφού το ηθικό πλεονέκτημα ήταν στην απέναντι όχθη. Η πρόσφατη ζαριά των γεγονότων αντέστρεψε τους ρόλους αποκαλύπτοντας τα οπίσθια μιας πολιτικής χωρίς υπόβαθρο.
Η Βραζιλία του Λούλα ντα Σίλβα και του Κόμματος των Εργατών, της προ Μουντιάλ και Ολυμπιακών Αγώνων εποχής, με τους διψήφιους αριθμούς ανάπτυξης, αποτελούσε το πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ και του μετέπειτα πρωθυπουργού.
Επί ημερών του Εργατικού Κόμματος στην εξουσία διαπράχθηκαν τεράστια οικονομικά εγκλήματα που έχουν σχέση με την κρατική εταιρεία πετρελαιοειδών Petrobras και την κατασκευή των φαραωνικών αθλητικών εγκαταστάσεων.
Μία από τις κατασκευαστικές εταιρείες που ανέλαβαν τα έργα, η Οντεμπρεχτ, είχε συγκροτήσει ειδικό λογιστήριο που αποκαλούνταν «τμήμα δωροδοκιών».
Οταν άνοιξε το βάζο με το μέλι, 19 πολιτικά κόμματα της Βραζιλίας συνασπίστηκαν ενώπιόν του.
Κάθε κόμμα χρηματοδοτούνταν παράνομα και έφερε την κωδική ονομασία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας.
Το Εργατικό Κόμμα για παράδειγμα αναφερόταν ως «Φλαμένγκο». Ισως γιατί ένα από τα χρώματα της ομάδας ήταν το κόκκινο.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ήταν η «Κορίνθιανς» και το Δημοκρατικό Κίνημα του σημερινού προέδρου Μισέλ Τεμέρ η «Πόρτο Αλέγκρε».
Επίσης, ανάλογα με τη θέση εξουσίας που κατείχαν οι πολιτικοί αναφέρονταν ως επιθετικοί (ο πρόεδρος), αμυντικοί και ούτω καθεξής.
Στη συνάντηση του Λούλα ντα Σίλβα με τον τότε αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, το 2012, ο βραζιλιάνος άλλοτε συνδικαλιστής είπε πως το κλειδί στην ανάπτυξη είναι το εμπόριο, οι επενδύσεις και η κατανάλωση. Προφανώς ξέχασε να αναφέρει κάτι για το «ποδόσφαιρο».
