Δεν έχω λογαριασμούς στο facebook, στο Ιnstagram ή στο twitter, όμως αυτό δεν με γλιτώνει από τον όλεθρο. Ολοι, φίλοι, εχθροί, γνωστοί και συνεργάτες είναι βαθιά χωμένοι στην κοινωνική δικτύωση. Και σε κάθε συνάντηση απ’ όποιο θέμα κι αν αρχίσουμε, σύσσωμη η ομήγυρις θα καταλήξει στο Survivor. Κι αυτό με ζέση, με ορμή, με πάθος, αναψοκοκκινισμένα μάγουλα και τεντωμένες φλέβες στον λαιμό.
Δεν μ’ έφερε ποτέ η μοίρα στο κανάλι κατά την ώρα που εκτελείται το εν λόγω, παίγνιο να το πω; παραλία βασανισμών να το πω; πείνα και των γονέων να το πω; αρένα θα το πω να ησυχάσω.
Φαίνεται αυτό το ΑΡΕΝΑ θέλγει μετά ηδονής το φιλοθέαμον κοινόν της τηλοψίας.
Το κακό είναι ότι δεν του γλιτώνεις. Παντού σε βρίσκει το κακό. Κι όσο προετοιμασμένος κι αν είσαι δεν μπορείς να του αντισταθείς. Επιασα τον εαυτό μου να ξέρει ονόματα, ίντριγκες, πείνες, δίψες, κλίκες, Διάσημους και Μαχητές, Μαχητοδιάσημους και Διασημομαχητές, ποια λένε χελώνα, γιατί είναι αργοκίνητο καράβι, ποια αποκαλούν ευρυφίδι, ποιος έχει φέτες τους κοιλιακούς, ποιανής τα στήθη έχουν πιο μεγάλο χώρισμα ανάμεσα, ποια εταιρεία τους λούζει, ποια άλλη τους ποτίζει, ποια τους χτενίζει, ποια τους φαρμακώνει.
Γι’ αυτό λέω άμα θέλει το κιτς, η φτήνια κι η ανθρωποφαγία να μπει μέσα σου και να σε κατακλύσει, να σε κάνει ένα μ’ αυτήν, δεν την γλιτώνεις. Είσαι στα χέρια της, έρμαιο της καταισχύνης. Στο μονοπάτι της ζωής μια βηταδούρα παραπάνω.
Εχω περάσει νυχτέρια με Survivor και πάλι Survivor. Μόνο αυτή την εβδομάδα στα διαλείμματα παίζανε για λίγο «Γαλλικές Εκλογές». Αλλά, είπαμε, όχι για πολύ. Σαν τρέιλερ ένα πράγμα, σαν σκηνές από το έργο της Πέμπτης.
Και μη φανταστείς ότι το θέμα είναι ο Μελανσόν (αφού ένας τον έλεγε Μελαμψόν, τέτοια εμβύθιση στο θέμα) ή το άλλο άκρο η Λεπέν, που αποκλείστηκαν και μείναν με το ψηφοδέλτιο ανά χείρας τα δυο άκρα, όχι. Ούτε καν. Το θέμα τους είναι (βοά το ανθρωποφάγο κτήνος στις κατακόμβες του Διαδικτύου) ο Μακρόν και η Μπριζίτ. Και πώς είναι δυνατόν ένας τριανταεννιάχρονος με μια γριά; (προσέξτε αυτόν, όχι σαραντάρη. Οχι. Τριάντα εννιά, σαν τις τιμές που μαυλίζουν τον πελάτη, όχι πουκάμισο 20 ευρώ, πουκάμισο 19 ευρώ και 99 λεπτά. Κι αυτή όχι 64, όχι. Γριά).
Και να αναρωτιέται ο βούρκος. Μήπως η σχέση κρύβει μιαν άλλη ανωμαλία; Γιατί κατά τη γνώμη τους η πρώτη ανωμαλία υπάρχει. Γεροντολαγνεία. Τώρα ψάχνουν για τη δεύτερη. Δεν τους αρκεί μία. Θέλουν πολλές ανωμαλίες να στανιάρουν.
Και φυσικά αυτό επειδή η μεγαλύτερη είναι γυναίκα. Αν ο πρεσβύτερος είναι ο ανήρ, κανένα πρόβλημα.
Δεν είδα την ίδια θύελλα να ξεσηκώνεται επειδή ο Τραμπ έχει μια σύζυγο 24 χρόνια μικρότερή του. Δηλαδή όσα χρόνια ακριβώς χωρίζουν το ζεύγος Μακρόν.
Κι όσα σχόλια γίνονταν πάντα υπήρχε από κάτω κι ένα τρίψιμο των χεριών «άλα της τυχεράκιας ο μπαγάσας».
Αυτά με τις ευγενείς συζητήσεις και αναζητήσεις στα ανήμερα μέσα κοινωνικής ενημέρωσης περί Survivor και Μακρόν.
Στο διπλανό κανάλι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος κύριος Τσίπρας δήλωνε ευθαρσώς σε αγαπητό του δημοσιογράφο:
–«Εάν δεν υπήρχε το Δημοψήφισμα, δεν θα υπήρχα ως πολιτικός».
Τώρα κατάλαβα τι ψηφίζαμε τον Ιούλιο του ’15.
Δεν ψηφίζαμε το Ναι ή το Οχι, ψηφίζαμε τον κύριο Τσίπρα για να υπάρξει ως Πρωθυπουργός.
Και μπράβο μας.
Τελευταία Νέα