Μικροκαμωμένος και ευαίσθητος. Πέτυχε άλματα στα ουράνια. Είχε φοβίες που τον καθήλωναν στη γη!
Η παραπάνω εισαγωγή έχει γραφτεί για τον Βασλάβ Νιζίνσκι, τον σπουδαιότερο χορευτή όλων των εποχών· θα μπορούσε το ίδιο κείμενο να είχε γραφτεί για τον Λιονέλ Μέσι, τον ποδοσφαιριστή που θα ήθελε να μείνει στην Ιστορία ως ο σπουδαιότερος όλων των εποχών.
Από πάμφτωχος πιτσιρίκος έγινε το απόλυτο θαύμα. Από άβουλος νεαρός που υπάκουε στον πατέρα του, έγινε οικογενειάρχης. Από έρμαιο στα χέρια του κάθε εκμεταλλευτή (προπονητή) έγινε ο δικτάτορας…
Κι αυτά για το φαινόμενο Νιζίνσκι που μάγεψε με τις χορευτικές ικανότητές του. Κι αυτά θα μπορούσαν να είχαν συνταχτεί για τον Μέσι, που μαγεύει με τις ποδοσφαιρικές ικανότητές του.
Ο Νιζίνσκι πέθανε σχιζοφρενής στα 61 χρόνια του. Ο Μέσι στα 30 του προκαλεί σχιζοφρένεια με τα «πάνω» και τα «κάτω» του.
Τη μια δεν ακουμπάει μπάλα και την άλλη κερδίζει έναν αγώνα μόνος του.
Εκεί που λες τέλειωσε ο Μέσι, εκεί σου «απαντά» με μια ολότελα δική του νίκη σε ένα clasico!
Εκεί που του λες «αντίο», εκεί ανατρέπει με την ομάδα του ένα βαρύ 4-0· κι εκεί που στοιχηματίζεις πως θα γυρίσει και το επόμενο 3-0, εξαφανίζεται στην αχλή του μύθου του.
Ο Μέσι έχει φίλους τόσους όσους και εχθρούς. Οι μεν τον χειροκροτούν, οι δε τον απεχθάνονται.
Ουδείς όμως αμφισβητεί το ταλέντο του. Είναι ποδοσφαιριστής εύστροφος, με ικανότητες και πάθος όσο τον καλύπτει ο μισθός του στην Μπαρτσελόνα. Εχει αρετές κορυφαίου επιθετικού, ουδεμία όμως ηγέτη. Είναι εμβληματικός, αλλά ως προσωπικότητα διαχρονική φθίνει όσο οι καιροί κυλούν από τα πόδια του.
Και είναι κάτι που τον τρελαίνει πιο πολύ κι από τις επιτυχίες του «αντιπάλου» του, Ρονάλντο: δεν είναι «Μαραντόνα» ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει, όπως δεν θα γίνει και Πελέ.
Τον κονταίνει που δεν έχει τρυπώσει στο δίπολο του Αργεντινού με τον Βραζιλιάνο.
Ως αρχηγός της Εθνικής Αργεντινής, παρακολουθούσε τα Πάντσερ να περνούν στο Μουντιάλ της Βραζιλίας και στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο στη χώρα του Πούτιν θα είναι πια τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος από εκείνο το βράδυ στο Μαρακανά, όταν ο φακός κατέγραψε το πελιδνό πρόσωπό του με το σκοτωμένο βλέμμα και το ταξιδεμένο όνειρο.
Ναι, είναι παίκτης ξεχωριστός ο Μέσι, ουδέποτε όμως μπόρεσε και δεν προλαβαίνει πια να σηκώσει μια ομάδα στους ώμους του.
Κι ο Νουρέγεφ ήταν χορευτής σπουδαίος, «Νιζίνσκι» όμως δεν έγινε ποτέ
Λένε πως ο Νιζίνσκι στη γη δεν πατούσε ποτέ. Ολα στη ζωή τα έκανε με άλματα. Το ίδιο και ο Μέσι, μόνο που ο Αργεντινός χάθηκε στο τελευταίο άλμα του προσπαθώντας να ξεπεράσει τον εαυτό του!