Ημερομηνία-σταθμός
Η χθεσινή ημέρα θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένη στην ιστορία του (μπασκετικού) Παναθηναϊκού. Γιατί είναι τα γεγονότα που συνδέουν με θετικό ή αρνητικό τρόπο κάποιες ομάδες. Και πορεύονται μαζί τους χρόνια και χρόνια. Δεν είναι μόνον οι τίτλοι, ούτε η δόξα που εσαεί θα συνοδεύει αυτή την ομάδα με την υπέροχη ιστορία (και) στην Ευρώπη. Αλλά και η ακατανόητη απόφαση-ντροπή. Στη θύμηση όλων έχουν μείνει τα κορνέ που εκσφενδονίστηκαν εναντίον του Αντώνη Γεωργιάδη στου Ρέντη, όταν ανέλαβε προπονητής του Ολυμπιακού το ’93 και δεν κάθησε στον πάγκο ούτε λεπτό! Οπως επίσης, ουδείς ξεχνά το «πέστε κάτω» του Πέτρου Στάθη, εντολή που έφερε στο χορτάρι τους Δέλλα, Πέτκοφ, Λάκη και διακόπηκε το 2001 ένα ματς Κυπέλλου της ΑΕΚ κόντρα στον Ολυμπιακό. Να πάμε και στο 2011; Μετά τα έξι γκολ που δέχθηκε η ΑΕΚ στο Νέο Φάληρο και ενώ οι οπαδοί ανέμεναν την επιστροφή της ομάδας, οι παίκτες φυγαδεύτηκαν με ταξί και έτσι γύρισαν σπίτια τους! Στιγμή που όλοι θέλουν να σβήσουν από τη μνήμη τους. Για χρόνια, λοιπόν, ασφαλώς και θα μνημονεύεται η κίνηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να γυρίσει η αποστολή της ομάδας από την Κωνσταντινούπολη με το λεωφορείο και όχι με αεροπλάνο –λες και έπρεπε να τιμωρηθούν οι παίκτες που έφτασαν μέχρι τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας.
Απορία
Μία ερώτηση και μόνο ύστερα από όσα συνέβησαν χθες στην Πόλη. Ηδη, πολλοί παίκτες του ευρωπαϊκού μπάσκετ, γιατί τα νέα στις μέρες μας ταξιδεύουν γρήγορα, αναρωτήθηκαν κάτι ανάλογο: ποιος ή ποιοι θα αποφασίσουν να έρθουν σε ομάδα που συμπεριφέρεται με τέτοιον τρόπο; Οχι πως δεν θα παίξουν ρόλο τα χρήματα –αλίμονο. Απλά, η φήμη τσαλακώθηκε πολύ χθες και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν.
Θρίλερ
ΑΕΚ και Ολυμπιακός θέλησαν να φτάσουν στον στόχο τους με διαφορετικές προσεγγίσεις στο ντέρμπι και σίγουρα επεδίωξαν πρώτα απ’ όλα να κρατήσουν ψηλά το λάβαρό τους. Η μεν ΑΕΚ, ουδεμία σχέση είχε με την ομάδα που είδαμε στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Θα λέγαμε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά αυτό δεν το ενστερνίζονται οι διοικητικοί και παρά τη χαρά για την πρόκριση, ελάχιστα ικανοποιήθηκαν με την απόδοση. Φοβισμένη, ανόρεχτη στην επίθεση και με δυσκολίες πολλές να κρατήσει την μπάλα η ΑΕΚ, ήταν ευάλωτη και έδειξε τρωτά σημεία.
Οσο για τον Ολυμπιακό, κατέβηκε στο παιχνίδι για να πάρει το εισιτήριο, επιτέθηκε άλλες φορές σωστά και άλλες όχι, έδειξε καλύτερη ομάδα, ωστόσο στο φινάλε προέβαλε μια δικαιολογία που λες και την είχε έτοιμη. Το άλλοθι του αποκλεισμού; Η διαιτησία! Λάθος ανάγνωση, ειδικά αν όντως το εννοούν στο Λιμάνι. Γιατί έτσι δύσκολα θα βελτιωθούν.
Συμπέρασμα: μπράβο στην ΑΕΚ για την πρόκριση, στο μέλλον όμως πρέπει να ανεβάσει την απόδοσή της.
Το πάθος ξεχειλίζει από τον βόσνιο αμυντικό. Ορισμένες φορές, όμως, το παρακάνει. Είτε με σκληρά μαρκαρίσματα είτε ερχόμενος σε αντιπαράθεση ακόμη και με συμπαίκτη του (Γκάλο). Οσο για τον συνάδελφό του, στον Ολυμπιακό αξίζουν σίγουρα κάποιον καλύτερο σε σύγκριση με τον εριστικό υψηλόσωμο κεντρικό αμυντικό.
