Τελικώς τα βοσκοτόπια τείνουν να γίνουν μια προσφιλής μέθοδος για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τις διαπλοκές που επιχειρεί να στήσει ή να ενθαρρύνει. Τελευταίο κρούσμα της επικαιρότητας, η σκανδαλώδης τροπολογία που έφερε βουλευτής του κυβερνώντος αριστερού κόμματος και αφορούσε παραγραφή χρεών καπνοβιομηχανίας του Δημοσίου που από το 2013 έχει περάσει σε ιδιωτικά χέρια.
Για να γίνει κατανοητό: είναι προφανώς θετικό να διεξάγονται όλες εκείνες οι διαδικασίες από τη μεριά του Δημοσίου και της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας ώστε να γίνει ελκυστική μια εξαγορά και άρα θετική προς την αγορά και το δημόσιο συμφέρον. Αυτό όμως είναι εντελώς διαφορετικό από τροπολογίες που επιχειρείται να περάσουν στη «ζούλα» –θυμίζουμε πως η εν λόγω κατατέθηκε από συριζαίο βουλευτή στο πλαίσιο της συζήτησης για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Πολύ περισσότερο, αν το πούμε αντίστροφα.
Είναι εξωφρενικά παράνομο και αντίκειται σε κάθε όρο μεταβίβασης ή εξαγοράς η υποσχετική παραγραφής χρεών με αντίτιμο την εξαγορά ενός φορέα από συγκεκριμένο επιχειρηματία. Ο δε συγκεκριμένος, με τα λεφτά που σκανδαλωδώς θα διέσωζε, με τα ίδια επιχειρεί να στήσει ή να παρέμβει στο σημερινό μιντιακό τοπίο με την ευλογία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Επική ειρωνεία: τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επερωτούσαν στη Βουλή κατά τη μετάβαση της εν λόγω καπνοβιομηχανίας στον εν λόγω ολιγάρχη πως το αντίτιμο ήταν μικρό και ότι ο εν λόγω εφάρμοζε αντεργατικό πλαίσιο σε αυτήν. Ηταν μόλις το 2013.