Η αποκατάσταση των επιπέδων ενός ενζύμου με τη βοήθεια της γονιδιοθεραπείας μπορεί να βελτιώνει σημαντικά την αντιμετώπιση της νόσου Πάρκινσον, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Το ένζυμο παράγεται από μία συγκεκριμένη δομή του εγκεφάλου και μετατρέπει σε ντοπαμίνη το ευρύτερα χρησιμοποιούμενο φάρμακο για τη νόσο.
Η ντοπαμίνη είναι η ουσία που ελέγχει κινήσεις του σώματος. Όταν ένας άνθρωπος έχει νόσο Πάρκινσον, πεθαίνουν σταδιακά τα εγκεφαλικά κύτταρα που την παράγουν, με συνέπεια να εκδηλώνονται τα κινητικά συμπτώματά του.
Νεότερα δεδομένα, όμως, έχουν δείξει ότι ταυτοχρόνως αρχίζουν να πεθαίνουν και τα κύτταρα που παράγουν το συγκεκριμένο ένζυμο, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να παύει να αποδίδει η κύρια θεραπεία για τη νόσο: το φάρμακο λεβοντόπα.
Η γονιδιοθεραπεία που αποκαθιστά το ένζυμο δοκιμάστηκε σε 10 ασθενείς και μέσα σε έξι μήνες αυξήθηκαν σημαντικά τα επίπεδά του ενώ βελτιώθηκε η αποτελεσματικότητα της λεβοντόπας.
Τα ευρήματα αυτά, που ανακοινώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας (ΑΑΝ2017) που διεξάγεται 22-28 Απριλίου 2017 στη Βοστώνη, είναι πολύ ενθαρρυντικά και «θα μπορούσε να αποτελέσουν την απαρχή για κάτι καλύτερο στο μέλλον», σχολίασε ένας κορυφαίος Έλληνας ειδικός στη νόσο Πάρκινσον.
